Ramazan döneminde edindiğimiz cemaate katılma alışkanlığı bu mübarek aydan sonra da devam etmeli. Bilmeliyiz ki mescitler ana kucağı gibidir. Rahmetin, affın ve merhametin vesileleri mescitlerin gölgelerinde gizlidir.
Camiler ve mescitler, Beytullah/Allah’ın Evi olan Kâbe’nin mahallemize kadar sokulmuş şubeleridir. Kişinin inandığı değerler zümresine bağlılığı cemaate katılıp katılmamasıyla doğru orantılıdır. Hiçbir mazereti yokken namazını cemaatle ya da camide kılmayan bir Müslüman’ın başka konularda “aşırı hassas” yorumlarına pek itibar edilmese gerektir. Mescitlere ibadet için gelip-gidişlerimiz Cennet’te bize yapılacak ikramı artırır. Mescide giderken attığımız her adım bir küçük günahımızı silip manevi derecemizi yükseltir. Cemaatle kılınan namaz, tek başına kılınandan daha büyük sevap kazandırır, karanlık gecelerde mescide giden kimselerin kıyamet gününde tam bir aydınlığa kavuşacaklarını, gerçek mü’minlerin bir sıfatlarının da mescitlere gitmelerinin olduğunu bilmeliyiz.
Ramazan döneminde edindiğimiz cemaate katılma alışkanlığı bu mübarek aydan sonra da devam etmeli. Bilmeliyiz ki mescitler ana kucağı gibidir. Rahmetin, affın ve merhametin vesileleri mescitlerin gölgelerinde gizlidir. Efendimiz (sas) bir kimsenin evinde güzelce temizlendikten sonra mescide giderse, attığı adımlardan her birinin bir günahı silip yok edeceğini, diğer adımının da onu bir derece yükselteceğini müjdeliyor. (Müslim, Mesâcid 282)
Hele bu gidiş karanlık gecelerde olursa sevap daha da artıyor ve “kıyamet gününde tam bir nura kavuşmak”la ifadelendiriliyor. (Ebû Dâvûd, Salât 50)
5 vakit namaz ruhumuza her vakit manevi zindelik sağlayan bir ibadettir. Ebû Hureyre (ra) Efendimiz’den (sas) şöyle rivayet ediyor: “Ne dersiniz? Birinizin kapısının önünde bir nehir olsa da, o kimse her gün bu nehirde beş defa yıkansa, kirinden bir şey kalır mı?” Sahâbîler, “O kimsenin kirinden hiçbir şey kalmaz” dediler. Resûl-i Ekrem, “Beş vakit namaz işte bunun gibidir. Allah, beş vakit namazla günahları silip yok eder.” buyurdular. (Buhârî, Mevâkît 6)
Mescitlere girdiğimizde dünyayla irtibatımız maddeten (cep telefonu!) ve manen kesilmeli, sadece Rabb’imizle baş başa olacağımızı düşünmeli, O’nun huzurundayken başka sevdalara dalmamalıyız. Çünkü Rabb’imiz, Kur’an’ında şöyle buyuruyor: “Şüphesiz mescitler Allah’ındır. Öyleyse Allah’la beraber başkasına tapmayın!” (Cin, 72/18)
Mescitlerimizin kıymetini bilmeli, ziyaret edilmesi gerekenleri imkanımız varsa ziyaret etmeliyiz. Resulullah (sas) bir hadis-i şerifinde bu mescitleri şöyle belirliyor: “Yolculuk ancak şu üç mescidden birine olur: Benim şu mescidime, Mescidi Haram’a ve Kudüs’teki Mescid-i Aksa’ya.” (Müslim, Kitabu’l-Hacc, 15/415, 511, 512)
Ta’dil-i erkânsız namaz olur mu?
Peygamberimiz (sas), “Nasıl namaz kıldığımı görüyorsanız siz de öylece kılınız.” buyurmaktadır. Dolayısıyla tavuğun yem topladığı gibi değil, başka şeylerle meşgul olmaksızın huzur ve huşu içerisinde kılınan namaz önceden işlenmiş günahların silinmesine vesile olur. Kalp, huşu içerisinde olursa vücut ve azalar da huşu içinde olacağından öncelikle namaza başlamadan kalbi huzursuzluklardan temizlemek, meşguliyetlerinden arındırmak gerekir ki namazımız gerçekten namaz olsun. Rüku ve secdelerde azalarımızın önce bir sükûnet bulması, diğer hareketlerin bu sükûnetten sonra yapılması gerekir.
alıntı
