İbnü Abbas r.a. hazretlerinden rivayet edildiğine göre:
Efendimiz s.a.v. Hazretleri, bir gün, Mescid-i Nebeviden çıktı.
İblis Mescid-i Nebevinin karşısındaydı.
Efendimiz s.a.v. Hazretleri ona sordu.
"Seni Mescidimin kapısına getiren nedir?" Şeytan:
Beni buraya getiren Allah'dır.
"Neden" diye sordu.
"Bana dilediğini sorman için" dedi.
İbni Abbas r.a. dedi ki, Efendimiz s.a.v. Hazretlerinin şeytana ilk
sorduğu
namaz hakkındaydı.
Efendimiz s.a.v. Hazretleri, şeytana sordu.
"Ey melun! Ümmetimin cemaat ile namaz kılmalarına neden mani
oluyorsun?"
Şeytan:
"Ey Muhammed! Senin ümmetin cemaat ile namaz kılmak için
evden çıktıkları zaman beni çok sıcak bir humma (ateş) tutar.
Onlar cemaatten ayrılmadıkça ateşim sönmez."
Efendimiz s.a.v. Hazretleri yine sordu.
"Sen niçin ümmetimin ilim ile duasına mani oluyorsun?"
Şeytan aleyhillane dedi:
"Onlar dua ettiklerinde kör ve sağır oluyorum.
Onlar dua ve namazı bırakana kadar ben bu halde kalıyorum.
Efendimiz s.a.v. Hazretleri yine sordu.
"Sen ümmetimin Kur'an-ı Kerime hizmet etmelerine neden mani oluyorsun?"
Şeytan:
"Senin ümmetin Kur'an-ı Kerim okudukları zaman ben kurşun gibi
eriyorum,"
dedi.
"Sen ümmetimin Allah yolunda cihad etmelerine neden mani oluyorsun?"
dedi.
Şeytan:
"Onlar cihada çıktıkları zaman, ayaklarıma bağlar vurulur.
Onlar dönesiye kadar bağlı kalıoyrum.
"Ümmetimin Hacca gitmesine niye mani oluyorsun?"
Şeytan:
"Ümmetin hacca gitmek için evden çıktıklarında onlar dönesiye kadar
ben,
zincirlere ve demir halkalara vuruluyorum.
("Ümmetime neden cimri olmaları için vesvese veriyorsun?")
Şeytan:
"Ümmetin sadaka vermeyi niyet ettiği ve düşündüğü zaman,
tahta biçildiği gibi ben de başımdan bıçkı ile biçiliyorum gibi,
anlatılması zor ağrı ve acı çekiyorum," dedi.
(Ruhu'l Beyandan Seçme 200 Hikaye)