Dünyânın ilk standardları düzenleyen kanunu, 1502 yılında zamanın padişâhı Sultan İkinci Bâyezid Han tarafından; “Kanûnnâme-i İhtisab-ı Bursa” (Bursa Belediye Kanûnu) ismiyle ilân edilmiş ve bütün Osmanlı topraklarında yürürlüğe konulmuştur.
Türk Milletinin, bu kanûnnâme ile insanlık tarihine kazandırdığı bazı husûsları şöyle sıralamak mümkündür:
1) Taşıma işlerinde nalsız hayvan kullanılmayacak ve fazla yük yüklenmeyecek.
Yüksek insanlık duygusu ve hayvan sağlığına gerekli ehemmiyetin verildiği, bu belge ile tescil edilmiştir. Her hayvanın gücüne göre yüklenmesi gerektiği, aksinin zulüm olacağı belirtilmektedir.
2) Hayvanlar nallanırken sakatlanmaya sebeb olan nalbandlar; yaraladıkları hayvanı iyi edinceye kadar bakmaya ve (onların yemlerini vermeye) mahkum edilecek. Böylece adâlet ile birlikte hayvan sağlığının korunması bu tarihî kanunnâme ile belgelenmiştir.
3) Satışta halka; eksik, çürük, şekli bozuk, miâdı geçmiş, ambalajı uygun olmayan, olması gereken ölçü ve ebatların aksine ürün veya hizmeti verenlerin zâlim oldukları, halka maddî ve mânevî zarar verdikleri bu belge ile ilân edilmiştir.
4) Satıcı, şekeri en çok üç katlı kağıtla sarmaya ve kırıklarıyla tozlarını ayrı kağıda koyup, alıcıya göstermeye ve daha ucuz fiyatla satmaya mecbur kılınmıştır.
5) Ekmek unu, ince elekle elenmiş olacak, ekmek iyi pişecek, ak olacaktır. Karışık undan ekmek yapılan ve yarı pişmiş, içi hamur, yanık veya şekli bozuk ekmek üretenlerin halkın ekmeğiyle oynadığı ve zâlim oldukları belge ile kayıt altına alınmıştır.
6) Tatlıcılardan yemekçilere, tüccardan pazarcıya, ayakkabıcıdan dericilere, mezarcılardan hamallara v.s. kadar türlü meslek gruplarının sınıflandırmasını yaparak bugünkü gibi meslek gruplarının oluşmasına tarihî bir örnek teşkil etmiştir. (M.G-18
