Sultan ikinci Murâd Han, oğlunun (Fâtih’in) yetişmesi ve eğitilmesi için pek çok alimi ona hoca olarak göndermişti. Fakat Şehzâde Mehmed zekî ve celâlli olduğundan, giden hocalar onu bir türlü derse yanaştıramamıştı. Bu sebeble padişah ikinci Murâd Han, oğlunu yetiştirecek heybetli bir muallim arıyordu.
Molla Gürânî’nin heybetli ve vakur bir âlim olduğunu görerek onu bu işe tâyin etti. Oğlunun iyi bir eğitimden geçme¬sini istediğini söyleyip, gerekirse dövebileceğini de işâret etti.
Bunun üzerine Molla Gürani, Manisa’ya gönderildi. Molla Gürânî, şehzâde Mehmed’in (Fâtih’in) yetişmesi için ders vermeye başladı. Gördüğü gevşeklik karşısında, vakûr ve sert tutumuyla şehzadenin hırçınlığını yatıştırdı.
Hattâ ders sırasında; „Darabttühû te’diben“ (terbiye etmek, eğitmek için onu dövdüm) mânâsındaki Arabca cümleyi dil bakımından incelettirdi; tahlil ve tercüme ettirdi.
Bu tutum karşısında şehzâde Mehmed derslere devâm edip, kısa zamanda Kur’ân-ı kerîmi hatmetti ve ilim öğrendi.
Pâdişah ikinci Murâd Han, oğlu şeh¬zade Mehmed’in Kur’ân-ı kerîmi hatmettiğini öğrenince, çok sevinip, hocaası Molla Gürânî’ye çok mikdarda hediye gönderdi.

„Türkiye Gazetesi, Osmanlı Tarihi Ansiklopedisi, C.5, S.106“