Geçen gün bir dostumdan elektronik mektup aldım.
Dostum,mektubuna şöyel başlıyordu:"sa".
Böyle kısaltılıyordu herhalde güzelim selamımız...
Ben de cevaben yazdığım mektuba şöyle başladım:"Aleyküm selam,ben güzelim selamımızı kısaltmamayı tercih ediyorum.Daha doğrusu hiçbir şeyi kısaltmıyorum.Sanki selamı kısaltarak hayatı uzatabilecekmiyiz?"Sonra o an ,düşünmeden yazdığım bu cümlenin aslında önemli bir hakikatin altını çizdiğini fark ettim.
Önemli bir hakikat dediğim,önemli bir soru aynı zamanda.
Selamı kısaltmak hayatı uzatırmı?
Bir de bu sorunun uzantısı diyebileceğimiz sorular var.
İnsan,selamdan tazarruf edilerek uzatılan bir ömrün uzatmalarını nasıl değerlendirir acaba?
Veya "selamı yaymak"tavsiye edilmişken,selamı kısaltarak kazandığımız vakitlerde neyi yayıyoruz?
Bir zamanlar meşhur bir çin hikayesi okumuştum.
Oldukça derin bir mevzu aslında;ama ilk bakışta fıkra gibi değerlendirilmeside mümkün.
Genç çinli,heyecanla yaşlı çinliye anlatıyor:
-Duydun mu yeni bir araba icat etmişler.
-.......
-Kömürle çalışıyormuş.
-.....
-Yaylar üzerinde su gibi akıyormuş.
-....
-Eskiden üç ayda aldığımız yolu artık üç günde alacağız.
-Eskiden doksan günde gittiğin yere,artık üç günde mi gideceksin yani?
-Evet.
-Peki,kalan seksen yedi günde ne yapacaksın?
Mühim doksan günlük yolu üç güne indirebilmek değil demek ki.Bunu yaparken geri kalan seksen yedi günüde kazanç hanesine yazabilmenin yolunu bulmak lazım.Çünkü eşyanın tabiatı gereği bu alemde boşluğa yer yoktur.Bir şeyi boşaltmayı düşünüyorsan
-zaman olsun,mekan olsun farketmez
-nasıl doldurucağınıda düşünmeliisin.Ve de vakit fevt etmeden hemen doldurmalısın.
Boşluklarımız,biz doldurmasak da,boş kalmaz zira.Su uyur düşman uyumaz.Nefsin ve şeytanın karanlık orduları gözlerini dört açmışlar,bekliyorlar.Bir rivayette,Hz.Adem Aleyhisselam'a can verilmeden iblis gelmiş,ağzından girmiş,içinde dolaşıp burnundan çıkmış,deniyor.
Sonra da şöyel demiş:
"Ben bunun içinde rahatça dolaşırım.Çok boşluğu var."
O kadar çok ki boşluğumuz.Zaaflarımız,öfkelerimiz,arzularımız o kadar çok ki..Bize 'ı hatırlatan arkadaşlarımızla doldurmasak o boşluğu,sohbet'i Canan'la doldurmasak,o boşluk kim bilir neyle dolacak.
Bediüzzaman Hazretleri muhatabına uygun selamlarla başlıyor mektuplarına.Bir mektubunda:"Es-Selamü aleyküm ve rahmetullahi ve berekatühü bi adedi dekaiki eyyami'l-fırak"diyor.Ayrılık günlerinin dakikaları adedince 'ın selamı,rahmeti ve bereketi üzerinize olsun.
Selamı yaymakken vazifemiz,"selam ülkesi olan Cennet"e ulaşmakken arzumuz,orada ne boş bir söz,ne de günaha sokan bir laf işitilmeyeceği,işitilen sözün hep"Selam!Selam!"muhtevalı olacağı bildirilmişken bir de,ne olur bizde yayabildiğimiz kadar yaysak"Selam'ı,selamlaşmalarımızı uzatabildiğimiz kadar uzatsak...
Yerine daha güzel,daha hayırlı bir şey ikame edemeyeceksek,selamı kısaltmanın bir manası var mı ki?
Yaşadığınız günlerin dakikaları adedince Allah'ın selamı,rahmeti ve bereketi üzerinize olsun.
Hüdayi CAN
