Sıra sıra kapılar...
Kimi kırık, kimi açık, kimi kapalı..
Kiminden girmeyi bile aklımızdan geçirmediğimiz..Kimine davet edilmeden girdiğimiz.
Hep kapılardan gireriz, hep kapıları kapatırız başka bir yere gittiğimiz zaman..Kimi zaman açık bırakırız kapıları, kimi zaman gittiğimiz yerdeki kapıları açık bulmak isteriz..
Kapalı kapılar, merak celbeder..Bazen ülfete meylettirir..
Bazen de yorulmak, emek vermek istemeyiz, sadece açık kapıları tercih ederiz..
Ama hayatta hem açık kapıların hem hiç açılmamış olanların bir anlamı bir değeri vardır..
Bazen bizden önce yoldan geçen, açık bırakmış, bazen anahtarı elimize bırakıp gitmiştir..Sühuletle takip ederiz izleri, kolayca buluruz yolumuzu ve girdiğimiz kapıda huzura kavuşuruz..
Bazen, birileri açık kalması gereken kapılara bizden evvel ulaşıp, kapatmış, üstüne kilit vurmuş, anahtarını da bir yerlere gizlemiştir..O zaman da emek gösteririz, mücadele ederiz, bazen yardım isteriz, ve nihayetinde zorluklarla açılmış kapılardan içeri gireriz..Yolumuza devam ederiz...
Bu kapıda da ayrı bir huzur, ayrı bir hikmet, ayrı bir yol buluruz..
İşte böyle, giderken dünyanın başka başka yerlerinde, gezinirken başka başka halet-i ruhiyelerde, bir açarız, bir kapatırız kapıları..
Hayra götürecek kapıları ardına dek açmak,
Bir hayır çıkmayacağını düşündüğümüz kapılardan kaçınmak, kapılarını sıkı sıkıya kapatmak gerek yolumuzda ilerlerken..
Kapılara şöyle bir bakmak, aralamak, temkinli olmak gerek..
Bakarsınız, kapı kapıyı aralar...
İrili ufaklı kapılar..Dar geçitler geniş girişler..
Hayat kapılarla doludur..
Bizler bir koridorda gider dururuz..Sağda ve solda üzeri örtülerle kapalı kapılar vardır..Hadis-i Kutsi beyanınca..
Her kapının başında bir uyarıcı vardır..Doğru yoldan sapmayalım ve açmamamız gereken kapıları açmayalım diye..
Hayatımızın ne kadar erken bir döneminde doğru kapılardan içeri girersek o kadar güzel oluyor..O kadar, güzel şekilleniyor hayat..
Bir sohbet dinlemiştim...
Orada "Ali Rıza Çopur"un bir sözü geçmişti..
"Yanlış bir kapıyı çalmışım dostlar
Yanlış bir kapı açılmış ardına kadar"...
Cümle hakikatli bir hatırlatıştı..
Evet..herkes bir kapıyı çalıyor..
Meraktan, çaresizliğe çare aramaktan, yalnızlıktan, bilgiye susamışlıktan yahut başka bir sebepten..
Bir kapı çalınıyor evet ama..Hangi kapı açılıyor?..
Ve malesef, dünyamızda yanlış kapılar, bir kez çalınmaya görsün, "ardına kadar açılıyor!"...
Bunun için..
İçsel koruyucumuz vicdanımızın sesine kulak vererek..
Ve ilahi emirlerin yolunu tutarak, yanlış kapılardan kaçınmalıyız..
Ve..Hani bir yolun üzerinden, bir şey kaldırmak bile bir hizmettir ya..İşte bir yanlış kapı kapatmak kim bilir ne büyük hizmettir..
Ben dilerim ki yanlış kapıları sonuna kadar kapatabilenlerden olalım bizler...
RABBİM HER DAİM NURUNA AÇILAN KAPILARI AÇMAYI NASİB ETSİN İNŞAllah...
