Devrek'in tarihi, M.Ö. 2000 yıllarına uzanmaktadır. İlk yerleşik topluluk, Kaşgay Türkleri'nin ön ataları kabul edilen Gagas y da Gaşka'lardır. Devrek, Hitit Devleti'nin Pala-Tummaana eyalet sınırları içerisindedir. O dönemde ismi ZAGHELLİ ya da ZEHELLİ'dir. İlkçağda Bitinya ve Pontus Krallıklarının elindedir. M.Ö. 100'den sonra Roma egemenliği altındadır ve DADYBRA ismindedir. M.S. II yy. da SEBASTE adıyla anılmıştır.
Bizans döneminde ZALİFRE ismiyle bilinen Devrek, Kutalmış oğlu Süleyman Şah'ın komutanlarından Emir Karatekin tarafından 1084'te fethedilmiştir. 2. defa Bizanslılardan alınması 1196'da Ankaka Meliki Muhitdin Mesut tarafından olmuştur. Selçuklu egemenliğinde BURGU yada BURGLU adını taşımıştır. Osmanlı Devleti'nin kuruluş sürecinde 1326'da Hızır Bey tarafından Osmanlı Beyliğinin sınırlarına katılmıştır. Osmanlı kaynaklarında Devrek'i ele geçiren komutanın isminden dolayı, HIZIRBEY İLİ şeklinde geçmiştir.
Evliya Çelebi Seyahatnamesi'nde Devrek'in YEDİ DİVAN olarak bilindiği yazılmıştır. Devrek'in gelişimi, 1749'da gümüş madedinin bulunması ve kervan yollarının güzergahında yer almasından sonra gerçekleşmiştir. 1869'da Ereğli'ye bağlı nahiye statüsündedir. 1887'de Padişah'ın emri ve içişleri bakanlığının kararı ile, Çaycuma ve Tefen nahiyeleriyle birleştirilmiş ve 3. sınıf ilçe statüsüne getirilmiştir. Yine aynı yıl belediye teşkilatı kurulmuştur.
Bölgede ilk Milli Mücadele hareketi Devrek'te başlatılmıştır. Bölgede ilk Müdafa-i Hukuk Cemiyeti Devrek'te kurulmuştur. Kurucu başkanı Devrek Müftüsü ve Devrek Halveti Tekkesi şeyhi Hacı Abdullah Sabri Efendi, 1. Meclis'te Mustafa Kemal PAşa'nın davetiyle görev almış, TBMM'de milletvekili olarak bölgeyi temsil etmiştir. Devrek, 14 Mayıs 1920'de TBMM kararı ile, Bolu Sancağı'ndan ayrılmış, müstakil mutasarrıflık olan Zonguldak'a bağlanmıştır.
