Bir İnsan hangi ders ve sohbetle yetişirse onun rengiyle boyanır. Meselâ, tıp profesörlerinin ders ve sohbetiyle boyanan talebeler doktor, teknik üniversite profesörlerinin ders ve sohbetiyle boyanan talebeler ise mühendis olurlar.
Aynı şekilde İslâm ulemâsı da, Kur'an ve ehâdis-i nebeviyenin sohbetiyle ve icmâ-ı ümmet ve kıyas-ı fukahânın dersiyle yetişiyorlar. Ancak bu sohbet ve derslerden hakkıyla istifade edebilen zatlar, başta bütün ilimlerin ma'deni olan mârifetullah olmak üzere, Cenâb-ı Hakk'ın zat-ı akdesi, sıfat-ı mukaddesesi ve esmâ-i hüsnâsına ait rububiyet dairesi ile bu daireye karşı, insanların ne tarzda ubudiyet edecekleri hususlarını bütün teferruatıyla bizlere öğrettikleri gibi, kâinatın hilkatinden tâ bu dünyadan sonra gideceğimiz ahiret âlemine ait ahvâle kadar daha birçok dakik mes'elelerden selâhiyetle bahsedebiliyorlar.
Bu mes'eleler, değil bu sahada hiç ihtisası olmayanların, ihtisası tam olmayanların dahi söz söyleyemeyeceği İlâhî hakikatlardır.
Bedeninde meydana gelen bir arıza sebebiyle hemen doktora giden ve şayet o memlekette o hastalığın tedavisine ehil kimse yoksa derhal yurt dışına koşan insan, bu fâni hayatıyla kıyas kabul etmeyecek olan ebedî hayatı hakkında da rasgele kimselerin sözüyle oturup kalkmamalı, ruhuna da en az bedeni kadar hassasiyet göstererek mes'elenîn mütehassıslarını arayıp bulmalıdır.


Mehmed Kırkıncı,Nükteler