"İslâm'dan başka da hak din vardır...Gayr-i Müslimler de ehl-i necat ve ehl-i cennettir... Bu devirde üç ibrahimî din vardır... Tevhid ve Teslis esasta birdir..." gibi din dışı inanç ve görüşlere sahip kişiler mensup oldukları sektin hizmetkârıdır, İslâm'ın değil.

Mehmet Şevket EYGİ

Manevi derinliği olmayan insanlar kendilerini hep mutlu hissederler. (HİTLER)

Bu söz çok düşündürdü beni. Eğer arzu edenler olursa yorumlarını almak isterim.

Çok anlamlı bir söz imiş.Eğer kendimize mal edersek bendede tam aksi bir durum söz konusu.Tebesüm ederken bile yüreğim eziliyor.Bu mantığa göre O halde benim manevi derinliğim (est.) olmuşmu oluyor.  ş5))

Latife bir yana çevremizde yokmu öyle insanlar.Kendilerini hep mutlu hissederler çünki nezaket, incelik, tevazu sahibi olmak ve Adab-ı Muaşeret gibi değerlerle kendilerini hiç üzmezler.Bunlar manevi derinliği olan insanlara has davranışlardır. Buda bizim bir yorumumuz olsun..

Erdem, işte bu asaleti gösterebilmek,

kazaya rıza ile cevap verebilmektir.

Hele bir düşünün, buraya ağlamaya mı gelmiştik, gülmeye mi; ölüyor muyuz, yoksa doğuyor mu?!..

 İskender Pala   

Küllenmiş her düşüncenin, her duygunun içinde iyi yahut kötü, acı yahut tatlı, neşeli yahut hüzünlü elbette bir kor sıcaklığı vardır ki, eşelendikçe alevi ortaya çıkar.

Bazen ısıtır bu alev, bazen yakar. Olumlu ya da olumsuz bütün hayaller, bütün idealler ve bütün arzular sonuca ulaşmadıkça, hedefini bulmadıkça elbette kül içinde saklanan kor gibi sıcak bekler. Küçük bir esinti, azıcık bir savrulma... Bir hatırlama... Küçük bir dokunuş... Hele içinizi bir yoklayın..

Zamanın hızlı akışı, feleğin hızla dönüşü içinde her şey bizim istediğimiz rengi göstermeyebilir, bizim istediğimiz biçimde tahakkuk etmeyebilir. Bağrımızı yırtmanın, yüreğimizi parelemenin, ciğerlerimizi kan doldurmanın faydası da yoktur üstelik. Bu bir ayrı sınav biçimidir. Tesellisi hep ertelenen bir sınav..

İskender Pala

Sabretmek

öylece durup beklemek değil,

ileri görüşlü olmak demektir.

Sabır nedir?

Dikene bakıp gülü,

geceye bakıp gündüzü tahayyül edebilmektir.

Ve bilirler ki gökteki ayın

hilal’den dolunaya varması için zaman gerekir.

 

Tebrizli Şems

BİR GÜN insan virgülü kaybetti; o zaman zor cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı. Cümleleri basitleşince, düşünceleri de basitleşti.

Bir başka gün ise, ünlem işaretini kaybetti. Alçak bir sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı. Artık ne birşeye kızıyor, ne de birşeye seviniyordu. Üstelik, hiçbir şey onda en ufak bir heyecan uyandırmıyordu.

Bir süre sonra, soru işaretini kaybetti ve soru sormaz oldu. Hiçbir şey, ama hiçbir şey onu ilgilendirmiyordu... Ne kâinat, ne dünya, ne de kendisi umurundaydı.

Birkaç sene sonra iki nokta üstüste işaretini kaybetti ve davranış sebeplerini başkalarına açıklamaktan vazgeçti.

Ömrünün sonuna doğru elinde yalnız tırnak işaretleri kalmıştı. Kendine has tek düşüncesi yoktu, yalnız başkalarının düşüncelerini tekrarlıyordu.

Son noktaya geldiğinde, düşünmeyi ve okumayı unutmuş vaziyetteydi.


(A. Kanevski)

gerçekten güzel bir paylaşım yapmışsın
çok sağol.
hayır ve dua ile.

  "Eğer bir gün siz de unutulmaz bir eser üretirseniz,bunu içten bir inançla yaptığınız duanıza borçlu olacaksınız".


  "Başaranlar,önce inandılar,sonra başardılar;başaramayanlar ise,önce yapıp sonra inanmayı deniyorlar".


  "Kendi gücüne dayanan endişelenir;Yaratıcının  Kudretine dayanan Yaratıcıya güvenir"...

                                                                                          Muhammed Bozdağ