Kıskanıyorum seni;
aşkın ile esen yelden
aşkın ile öten bülbüllerden
herkesten herşeyden kıskanıyorum
gördügüm konuştugum insanlardan
seni rüyada gördügünü söyleyenler oluyor
ve ben o an bıtıyorum oturup aglıyorum
dayanamıyorum. . .! Çünkü ben seni hiç görmedimki. Sadece bir gece rüyamda sesini duydum
o gün bugündür eriyorum aşkından
kıskanıyorum kendi yüregimden
hep seni sevmek hep seninle olmak istiyorum
duy feryadımı ey nebiler nebisi;
gel ne olur aydınlat her gecemi
o misk kokunu duyayım ayaklarını öpeyim
gel ne olur vermeden son nefesimi
o güzel cemaalini görüpte öleyim. . .! Kıskanıyorum seni herkesten
yanında yalnız ben olsaydım
kıskanıyorum tüm insanlıktan
bu sözler kimine göre belki bir isyan
oysa deli gönlümün yalvarışı yakarışıdır hak ka
kıskanıyorum seni kıskanıyorum ya resul
kendi gönlümden kendi yüregimden
yaş kalmadı artık gözlerimde kan damlıyor
ya resul bu gönül aşkın ile yanıyor
varsaydım ne olur o mubarek ravzana
sen yaşarken yaşasaydım dizinin dibinde
uzansaydım kapının eşigine
üstüme basarak girseydin mubarek evıne
kıskanıyorum seni herkesten
yanında yalnız ben olsaydım
kıskanıyorum tüm insanlıktan
bu sözler kimine göre belki bir isyan
oysa deli gönlümün yalvarışı yakarışıdır hak ka. . .!
Tamer Türkmen
