KEŞKE demek doğru degil,yanlışmış.Büyükler KEŞKE demeye,yani pişmanlığa mahal bırakmazlarmış.Bunu bir yerlerden duyduk,okuduk,öğrendik;evet ama pişmanlık surlarından geçemedikki.
KEŞKE dememek gerekiyormuş aslında.
KEŞKE nin zımnında kadere itiramı varmış şeriat-ı fıtriyeye aykırı olduğu için mi ,yoksa'o gün ah keşke' diyecekler ifadesi için midir;KEŞKE dememek gerekiyormuş.
Kaç bin kez treni kacırdık, kaç bin kez.
Kac bin kez ah keşke diye hayıflandık ve daha kaç bin kez ' ah keşke' diyeceğiz.
KEŞKE diyoruz geçip giden her fırsatın ardı sıra.Fırsatlarsa geliyorlar ve geçiyorlar.Fırsatlar,seferi yaşıyorlar;durmuyorlar,konaklamıyorlar.
Geliyorlar ve gidiyorlar.Bize ardı sıra hayıflanmak,pişmanlık ve KEŞKE demek bırakıyorlar.
Yani genellikle böyle yapıyorlar.Onları biz kaçırıyoruz evet, ama onlarda kaçıyorlar.Fırsatlar,kollanırmı, kovalanır mı?Kollanır herhalde.Bir düşer denmiştir ama bir çok kez düşer aslında.
Ne çok fırsat var, ne çok kaçıyorlar şu yalan dünyada.
Ve ne çok özlem var ruhumuzun derinliklerinde saklı duran...