KUR'AN OKUMANIN FAZİLETİ HAKKINDA

Ebu Umame el-Bahili(ra) Rasulullah(sav)'i şöyle derken işittiğini rivayet
etmiştir:" Kur'an'ı okuyunuz, zira Kur'an Kıyamet Günü Kur'an ehline
şefaatçi olarak gelir. İki çiçek olan Bakara ve Al-i İmran Sureleri'ni
deokuyunuz, zira bu ikisi Kıyamet Günü bulut gibi veya saf halinde iki kuş
fırkası olarak Ashabını savunmak için gelir. Bakara Suresi'ni okuyunuz, zira
bunun elde edilmesi berekettir, terkedilmesi zarardır. O'na sihirbazlar da
güç yetiremez. " (Müslim).

Abdullah b. Amr b. el-As(ra) Rasulullah(sav)'in şöyle dediğini rivayet
etmiştir:" Kur'an Ashabına " Oku yüksel, dünyada düzgünce okuduğun gibi oku,
senin makamın en son okuduğun ayete kadardır denilir. " (Tirmizi, Ebu Davud,
İbn-i Mace, İbn-i Hibban).

Kur'an-i Kerim Allah'in (c.c) kelamidir; ama bütün alemlerin Rabbi
itibariyla Allah'in kelamidir.

Bir ilahi fermandir o; ama bütün mevcudatin ilahi unvaniyla Allah'in
fermanidir.

Hem, semavi bir hitaptir; ama semavat ve arzin Yaraticisi haysiyetiyle bir
hitaptir.

Ayrica, rabbani bir konusmadir; ama alemler Rabbinin mutlak rububiyeti
cihetinde bir konusmadir.

ism-i Azamdan, Ars-i Azamdan, bütün isimlerin en a'zam (büyük) mertebesinden
gelen bir Kelam-i Ezelidir (sonsuz bir soz)...... Rabbim bizleri ondan uzak
kilmasin ve anlayip yasayanlardan eylesin...




DUÂ: Allah’ım! Bizi Kur’ân’ın feyzinden mahrum bırakma! Bizi Kur’ân’ın
nûrundan uzakta tutma! Bizi Kur’ân hidâyetinin kucağından alma! Bize
Kur’ân’ın îmân esaslarını anlama zenginliği lütfet!




HADİSLERDE KUR'ÂN-I KERİM'İN FAZÎLETİ

1- Müslim'de rivayet edilen bir hadiste; Ebu Umame (r.a)'den, Resulullah
(s.a.v)'ın şöyle dediği rivayet olunmuştur: "Kur'an'ı öğreniniz. Şüphesiz
o, kıyamet günü ehlin için çok iyi bir şefaatçı olacaktır."

2- En-Nevvas b. Sem'an (r.a) anlatıyor: Hz. Peygamber'i şöyle derken duydum.
"Kıyamet günü Kur'an-ı Kerim ve bu dünyada onunla amel edenler getirilirler.
Önlerinde de kendilerini arkadaş edinenleri savunan Bakara ve Âl-i İmrân
sûreleri bulunur" (Müslim).

3- Buhârî'de rivayet edilen bir hadiste; Osman İbn Affan (r.a)'dan,
Resûlullah (s.a.v)'ın şöyle buyurduğu rivayet olunmuştur: "Aranızda en
hayırlınız Kur'an'ı öğrenen ve öğretendir."

4- Hz. Aişe (r.anha) anlatıyor: Hz Peygamber (s.a.v): "Kur'an'ı okumak
kendisine zor geldiği halde onu takılarak okuyana iki sevap vardır"
buyurmuştur (Buhârî, Müslim).

5- Ebu Musa el-Eş'arî ( r.a) anlatıyor: Hz. Peygamber (s.a.v) şöyle
buyurdu: "Kur'an okuyan ve okuduğuyla amel eden mü'minin örneği, tadı
güzel kokusu güzel turunç meyvesi gibidir. Kur'an okumayan, ancak onunla
amel eden mü'minin örneği de tadı güzel ancak kokusu olmayan ham hurma
gibidir. Kur'an'ı okuyan münâfığın durumu ise kokusu güzel tadı buruk
reyhâne otu gibidir. Kur'an'ı okumayan münâfığın durumu ise kokusu olmyan,
tadı da buruk olan acı yaban keleği gibidir"( Buhârî, Müslim ).

6- Hz. Ömer (r.a) anlatıyor: Hz. Peygamber (s.a.v) "Allah Teâlâ bu
Kur'an'la bazı kavimleri yüceltir bazılarını da batırır" buyurmaktadır
(Buhârî, Müslim).

7- Müttefakun aleyh olan bir hadiste, İbn Ömer (r.a)'den Allah Rasûlü'nün
şöyle dediği rivayet olunmuştur. "Haset (gıpta veya imrenme) sadece iki
yerde olur. Biri Allah'ın kendisine Kur'an öğrenmeyi nasip ettiği kimsedir
ki, onu gece gündüz okur, kendisini işiten komşusu: "Keşke komşuma verilen
Kur'an nimeti bana da verilseydi de, gereği ile amel ettiği gibi ben de
etseydim!" der. Diğeri de, Allahın kendisine mal verdiği kimsedir ki, onu
hak yolda sarfeder. Bunu gören diğer biri: "Keşke şu hayırsever kişiye
verilen mal gibi bana da verilseydi de, onun yaptığı gibi ben de hayır
yapabilseydim!" diye imrenir.

8- el-Berâ b. Âzib (r.a) anlatıyor: Sahabilerden biri atı yanında iple
bağlı olduğu halde Kehf Sûresi'ni okumaya başlar. Derken bir bulut çıkar ve
sahabinin üzerine çökmeye yönelir. Hatta atı bu buluttan ürkmeye başlar.
Sahabi sabah olunca Hz. Peygamber (s.a.v)'e gelip durumu anlatır.
Hz.Peygamber (s.a.v): "O Kur'an için inmiş huzur bulutudur" buyurur
(Buhârî, Müslim).

9- İbni Abbas (r.a) anlatıyor: Hz.Peygamber ( s.a.v): "İçinde Kur'an'dan bir
şey bulunmayan kişi harabe ev gibidir" buyurmuştur (Hadis hasen-sahîhtir;
Tirmizî).

10- Tirmizî'nin hasen ve sahih diye vasıflandırdığı, Ebu Davud'un da rivayet
ettiği bir hadiste Abdullah b. Amr b. el-Âs ( r.a)'ın nakline göre
Hz.Peygamber (s.a.v) şöyle buyurmuştur: "Kur'an ehline; Kur'an'ı oku ve
yüksel, Kur'an'ı tıpkı dünyada okuduğun gibi tane tane tertil üzere oku,
zira senin rütben, okuyacağın son âyetin yakınındadır" denilecektir.

11- Sahîh-i Müslim'de, Ukbe b. Âmir (r.a)'den şöyle bir hadis rivayet
edilmiştir: "Biz, Suffa'da iken Resûlullah (s.a.v) dışarı çıkıp: "Günah
işlemeksizin ve akrabalık bağını koparmaksızın Buthan'a yahut Akik'a kadar
gidip oradan iri hörgüçlü iki deve getirmeyi hanginiz ister?" diye sordu.
"Ya ResûlAllah! Biz bunu isteriz" dedik. "Öyle ise sizden herhangi biri
mescide gider de celil ve aziz olan Allah'ın kitabından iki âyet öğrenir
yahut okursa bunlar onun için iki deveden daha hayırlıdır. Üç âyet onun
için dört deveden daha hayırlıdır. Bu âyetlerin sayıları arttıkça, o kadar
deveden daha hayırlıdır."

12- İbn Mes'ud (r.a) Hz. Peygamber (s.a.v)'in şöyle dediğini rivayet
etmiştir: "Bir kavme, Allah'ın kitabını en iyi okuyanları imamlık eder"
(Müslim).

13- Câbir b. Abdullah (r.a) anlatıyor: Hz. Peygamber, Uhud'da
öldürülenlerden
iki kişiyi biraraya getirdikten sonra: "Bunlardan hangisi Kur'an'la daha
fazla haşır neşirdi?" diye sorar; birine işaret edilldiği takdirde, önce
onun defin işlemini yapardı (Buhârî-Tirmizî, Nesaî, İbn Mâce).

14- İmrân İbn Husayn (r.a) anlatıyor: Bana Kur'an okuyan bir kadın uğradı,
okudu sonra karşılık istedi ardından da bu isteğini geri alarak şöyle dedi:
Hz.Peygamber (s.a.v) buyurdu ki: "Kim Kur'an okursa karşılığını Allah'dan
istesin. Bir zaman gelecek insanlar Kur'an okuyacaklar da karşılığını
insanlardan isteyecekler" (Hadis hasendir, Tirmizî)

15- İbn-i Mes'ud ( r.a) anlatıyor: Hz. Peygamber (s.a.v) "Allah'ın
kitabından
bir harf okuyanın, okuduğu harfe karşılık sevabı vardır. Bir iyilik on
katıyla
değerlendirilir. Elif, Lâm, Mîm bir harftir demiyorum. Elif de harftir,
lâm da harftir, mim de harftir" buyurmaktadır (Hadis hasen-sahîhtir,
Tirmizî ).