LEYLA EL-GIFÂRİYYE (R. ANHÂ)

Rasûlüllah (S.A.V) Mekke'den Medine'ye hicret ederken Gıfâr'a uğradığında Gıfâr oğulları onu karşılamaya çıktılar. Rasûlüllah (S.A.V] onları İslâm'a davet edip Kur'ân okudu. Bir çoğu müslüman oldu. Müs­lüman olanlar arasında kadınlar da vardı. Leylâ Peygamber'e (S.A.V) bey'at etti. Rasûlüllah (S.A.V) Yesrib'e hareket etmeden önce Gtfâr oğullarına bakıp şöyle dedi :

— Allah Gıfâr'a mağfiret etsin.

Daha sonra Leylâ el-Gıfariyye Medine'ye hicret etti. Rasûlüllah'ın (S.A.V) cihâdın fazîleti hakkındaki konuşmasını dinleyince Allah Taâla'nın kendisine şehit olmayı nasip etmesini arzu etti. O, yaralıları tedavi etmek ve hastalara bakmak üzere Peygamberle birlikte çıkar­dı...

Leylâ el-Gıfariyye Rasûlüllah'ın evine girerdi. Bir gün Rasûlüllah'­ın Hz: Âîşe'ye :

— Bu Ali, ilk iman eden kişidir, dediğini duydu.

Mü'minierin emîri Hz. Osman şehit edilip müslümanlar müslü-manlann emîri olarak Hz. Ali'ye bey'at edince.. ez-Zubeyr İbnu'l-Av-vam, Talha İbn Ubeydillah ve bazı kimseler bey'atlerini bozup mü'­minierin annesi Hz. Aîşe'yie birlikte Basra'ya gittiler ve Şam'lılarla Muaviye İbn Ebî Sufyan'a katıldılar ve Hz. Osman'ın katillerinin ceza­landırılmasını istediler. Bunun üzerine mü'minierin emiri Hz. Ali de ordusuyla onlara karşı yürüdü..

Cemel olayı meydana geldiğinde ve Şam'hlar yenilip dağılınca Hz. Ali'nin taraftarları mü'minierin annesi Hz. Aişe'nin hevdecini ku­şattılar. Hz. Ali ile birlikte çıkmış olan Leylâ el-Gıfariyye ona :

— Ey mü'minierin annesi! Rasûlüllahtan (S.A.V) Hz. Ali'nin fazi­leti hakkında birşey duymadın mı? dedi.

Mü'minierin annesi Hz. Âİşe de şu cevabı verdi:

— Evet, bir gün yanında olduğum sırada ve üzerinde havlunun tüyleri varken Rasûlüllah'ın yanına Ali girdi. İkimizin arasına oturdu. Ben: Burdan daha genişi varken yer bulamadın mı da gelip aramıza oturdun? dedim. Rasûlüllah (S.A.V) : Yâ Âîşe! Kardeşimi bana bırak. Çünkü o, müslüman olanların ilki, bana blan ahdini yerine getirenlerin sonuncusu ve kıyamet gününde benimle karşılaşanların ilkidir, buyur­du. [1]


[1] Abdulaziz eş-Şennavi, Sahabe Hayatından Tablolar (Hanım Sahabiler), Uysal Kitabevi: 396-397.