VAKIF VE VAKIF İŞARETLERİ
Vakıf: Kur'an-ı Kerim okurken herhangi bir kelime sonunda durup nefes almak, sonra okumaya devam etmektir.
Vakıf İşaretleri:
Ayetlerin sonunda veya ortasındaki kelimeler üzerine konulan durak işaretleridir. Bu işaretlerin her birinin ifade ettiği bir anlam vardır. Vakıf
işaretine "secâvend" de denilir. Şimdi kısaca bu işaretleri ve ne anlama geldiklerini açıklayalım:
1-Mim: Lâzım Vakıf:
Durmak gerekir. Durulmadığında anlam bozulabilir.
2-Tı : Mutlak Vakıf:
Durmak için şartlar uygundur. Mana yönünden birbirinden bağımsız olan yerlerde bulunur.
3-Cim: Caiz Vakıf:
Durulabilir veya geçilebilir. Durulması daha uygundur.
4-Ze: Mücevvez Vakıf:
Durulabilir veya geçilebilir. Geçilmesi daha uygundur.
5-Sad: Murahhas Vakıf:
Nefes yetmezse durulabilir. Normalde geçmek daha uygundur.
6-Lâ: Lâ Vakfı:
Mana yönünden birbirine bağlı olan yerlerd bulunur. Durmak uygun değildir. Durulduğunda geriden alınarak devam edilir. Ayet sonunda
ise geriden alıp devam etmeye gerek yoktur.
7-Gıf :
Ayetin anlamının açık olmasına katkı sağlayacağı için durmak daha uygundur.
8-Gaf :
Durulabilir veya geçilebilir. Geçmek daha uygundur.
9-Ayın :
Ayetlerin sonlarında bulunur. Bir konunun bittiğini ve diğerinin başladığını ifade eder. Namazda okurken Ayın işretinin olduğu yerde rükuya
gitmek daha uygundur.
10-Kef :
Kendisinden önceki durak işaretiyle aynı hükmü taşır.
11-MuânekaVakfı:
Birbirine yakın yerlerde iki ayrı yere konulan
üçer noktadan ibarettir. Birincisinde durulursa ikincisinde durulmaz, ikincisinde durulursa birincisinde durulmaz. Bu iki işaret farklı
ayetlerde olursa hüküm düşer.