Merhametin En Güzeli
Sevgili Peygamberimizin komşusu olan bir ihtiyar kadın vardı. Kızını Resûl aleyhisselâma gönderdi:''Namaz kılmak için örtünecek bir elbisem yok.
Bana, namazda örtünecek bir elbise gönder'' diye yalvardı.Resûlullahın o anda başka elbisesi yoktu.Mübârek arkasındaki entariyi çıkarıp, o kadına gönderdi.
Namaz vakti gelince, elbisesiz mescide gidemedi.Eshâb-ı kirâm, bu hali işitince, Resûlullah o kadar cömertlik yapıyor ki, gömleksiz kalıp, mescide cemâate gelemiyor, biz de her şeyimizi fakirlere dağıtalım, dediler.
Allahü teâlâ hemen İsrâ sûresinin yirmidokuzuncu âyetini gönderdi.Önce Sevgili Peygamberine, (hasislik etme, birşey vermemezlik yapma!) buyurup, sonra da, (Sıkıntıya düşecek ve namazı kaçıracak, üzülecek kadar da dağıtma! sadakadan ortalama davran) buyurdu. O gün, namazdan sonra Hazret-i Ali, Resûlullahın yanına gelip:
-Yâ ResûlAllah! Bugün çoluk çocuğuna nafaka yapmak için sekiz dirhem gümüş ödünç almıştım. Bunun yarısını size vereyim.
Kendinize entari satın alınız, dedi. Resûl aleyhisselâm çarşıya çıkıp, iki dirhem ile bir entari satın aldı. Geri kalan iki dirhem ile yiyecek almaya giderken, gördü ki, bir âmâ oturmuş:
-Allah rızası için ve cennet elbiselerine kavuşmak için, bana kim bir gömlek verir, diyordu. Almış olduğu entariyi bu â'mâya verdi. A'mâ entariyi eline alınca, misk gibi güzel koku duydu. Bunun, Resûl aleyhisselâmın mübârek elinden geldiğini anladı.
Çünkü Resûlullah Efendimizin bir kere giydiği herşey, eskiyip dağılsa bile, parçaları da misk gibi güzel kokardı. A'mâ duâ ederek:
''Yâ rabbi, bu gömlek sahibinin hürmetine benim gözlerimi aç!'' dedi. İki gözü hemen açıldı. Resâlullahın ayaklarına kapandı.
Alıntı
