Malik Ibni Dinar buyuru ki;" Bir gün bir mezarligin yanindan gecerken su siiri söledim:
" Mezarliga vardim, onlara seslendim;
Hani nerde ulular ve baskalarini kücümseyenler?
Nerde, büyüklügünü öne sürenler?
Övündügü zaman sözleri dogru bulunanlar nerede?
O sirada mezarliktan bir ses geldi. Sesi duyuyor, fakat sesleneni göremiyordum, söyle diyordu:
"Yok oldu hepsi, yok haber verecek kimse,
Öldüler hepsi, haberde öldü.
Topragin kizlari gece gündüz demeden,
O vücutlarin güzelliklerini mahvediyor,
E y göcüp gidenleri soran kisi,
Gördüklerinden ibret almiyor musun?
Bir kabrin üzerinde su yazi bulunmustur:
" Mezarlar sana sesleniyor, oysa ki onlar dilsizdir,
konusamazlar, Sakinleride toprak altinda suskun yatiyor,
" Ey doymek bilmez bir ihtiras ile dünyalik yigan kimse,
Bu dünyaligi kim icin biriktiriyorsun?
Halbuki sen öleceksin....
KALPLERIN KESFI kitabindan alintdir...
IMAM GAZALI