Dostluktan Maksat

Abdullah bin Mübarek Hazretleri, kötü huylu bir kimseyle yolculuk yapmıştı. Seyahatleri bitip ayrıldıklarında Abdullah bin Mübarek içli içli ağlamaya başladı. Bu hâle şaşıran dostları:

"- Neden ağlıyorsun? Seni böylesine mahzun eden şey nedir?" diye sordular.

O kadri yüce Hak dostu, bir iç çekti ve nemli gözlerle:

"- O kadar yolculuğa rağmen beraberimde bulunan arkadaşımın kötü hâllerini düzeltemedim. O bîçârenin ahlâkını güzelleştiremedim. Düşünüyorum ki; acaba benim bir noksanlığımdan ötürü mü ona faydalı olamadım? Şayet o, benden kaynaklanan bir hatâdan dolayı istikâmete gelmediyse, yarın hâlim nice olur!.."
dedi ve hıçkırıkları boğazında düğümlenmiş bir vaziyette ağlamasına devam etti.