19.yüzyilda Almanya nin Mülhaym Sehrindeki Ren nehrinin bir yakasinda
Almanlar, öbür yakasinda da Fransizlar oturuyordu. Fransizlar, her sene
nehrin Almanlar'daki kismina geçip mahsulün tümünü toplayip
götürüyorlardi.

O siralar, birligini temin edemeyen güçsüz Almanlar ise buna fazla ses
çikaramiyorlardi tabi. Her sene böyle olunca çareyi Osmanli Sultanina
durumu yazip, imdat istemekte bulurlar. Mektupta Söyle denmektedir:
"Fransizlar her sene bize zulmediyor, mahsulümüzü elimizden aliyorlar.
Siz ki, dünyaya adalet dagitan bir imparatorlugun sultani,
Islamiyet'inde
halifesisiniz. Bizi Su zulümden kurtarin. Asker gönderin.

Ürünlerimizi bu sene olsun toplama imkani saglayin." Çöküs faslina
girildigi bir zamana denk gelen yardim istegini inceleyen padisah asker
göndermeyi mümkün ve gerekli görmez; yalnizca asker elbisesi göndermeyi
kâfi bulur ve cevabi bir mektupla beraber içi askeri elbise dolu üç
çuval
yollanir.

SaSkina dönen Almanlar, çuvali alip mektubu okurlar: "Fransizlar korkak
ademlerdir. Onlara yeniçeri göndermemize gerek yoktur.
Yeniçerimizin kiyafetini görmeleri kâfidir." Çuval içindeki Osmanli
askerinin elbiselerini adamlariniza giydirin.
Mahsul zamani, nehrin görülecek yerlerinde dolaStirin. KarSidan
görenFransizlariçin bu kâfidir."

Bag bahçe sahipleri hemen Osmanli askerinin kiyafetini kapisirlar.
Hasatvakti büyük bir heyecanla yeniçeri kiyafetinde, nehir kiyisinda
dolasmaya baslarlar. Ertesi gün, karSidan gelen haber, Almanlar'in
sevinç
çigliklari atmalarina sebep olur:

"Osmanlilar'dan imdat geldigini düsünen Fransizlar, korkudan köylerini
de
terkederek iç kisimlara dogru kaçmaktalar.
Mahsulünüzü rahatça toplayabilirsiniz. Zulüm sona ermistir."

Bu olay, Mülhaymli'lerin gönüllerin de taht kurmuStur. Giydikleri
yeniçeri kiyafetlerini, daha sonra Mülhaym a bagli Karlsruhe müzesine
koyup
ziyarete açarlar.
Sehrin en yüksek binasina da Osmanli bayragi asarlar. Ayrica, halen
olayin yildönümünde de Sehirde bir karnaval düzenleyip, hadiseyi
temsilen
kutlarlar.