Peygamber efendimize misafir geldi. Evde yenecek hiçbir şey yoktu. Ensardan biri bu misafiri alıp evine götürdü. Onun da evinde yalnız bir kişilik yiyeceği vardı. Kandili söndürüp yemeği misafirin önüne koydu. Kendi de sofraya oturup yer gibi yapıyor, ellerini yemek kabına götürüp getiriyordu.

Sabahleyin Resulullah efendimiz, ev sahibine buyurdu ki:

“Bu gece misafirinize gösterdiğiniz güzel davranışınızdan Allahü teâlâ memnun olmuştur! Bunun üzerine “Onlar verilen şeylerden dolayı nefislerinde bir kaygı duymazlar. Kendilerinin ihtiyaçları bile olsa (muhacirleri) nefisleri üzerine tercih ederler. Kim nefsinin cimriliğinden korunursa işte onlar başarıya erenlerdir” ayeti nâzil oldu. (Haşr/9)

Bu bakımdan cömertlik, Allahü teâlâ’nın ahlâkından biridir. Îsar ise cömertlik derecelerinin en yücesidir. Îsar ahlâkı Hazreti Peygamberin edebindendi. Hatta Allahü teâlâ buna azim, büyük diye isim vererek şöyle buyurmuştur: “Gerçekten sen pek büyük, azim bir ahlâk üzerindesin” (Kalem/4)

Hazreti Âişe buyurdu ki: “Cennet cömertlerin, cehennem de cimrilerin yeridir!”

Hadis-i şerifte buyuruldu ki: “Cömertlik iman sağlamlığından ileri gelir. İmanı sağlam olan Cehenneme girmez.”

Melekler şöyle dua eder: “İnfak edenin, dağıtanın malının bedelini ver, cimrilik edip vermeyenin de malını telef et!..”

Cömert, gayri müslim bile olsa, Cehennemdeki azabı, diğer kâfirlerinki kadar şiddetli olmaz. Hadis-i şerifte şöyle bildirildi: “Cömert kâfir, Cehenneme girerken, Allahü teâlâ, Malike, ‘Bunu, dünyadaki cömertliği nispetinde Cehennemin azabı hafif olan tarafına koy’ buyurur.”

Cömerdin kazancı, malı bereketli olur. Cömertliği nispetinde malı artar. Misafirin rızkı ile geldiği, kırk gün bereket bıraktığı, sadaka vermekle malın eksilmeyeceği hadis-i şeriflerde bildirilmiştir. Efendimiz, “Aman cimrilikten son derece sakının! Sizden öncekileri cimrilik helak etmiştir“ buyurdu.

Mehmet Oruç