Allah Rızası için Koltuk Kavgası
Ne olursan ol, olacaksın sonunda bir hiç!
Harp Okuluna öğrenci olarak girdin…
Mezun olup teğmen oldun…
Yıldızların bir bir arttı ve sonunda Genelkurmay Başkanlığına kadar yükseldin…
Ya sonra?
Hadi bir de darbe yapmış ol ve Devlet Başkanlığı koltuğuna otur…
Ya ondan sonra?
***
Belediye başkanı oldun, Başbakan oldun, en sonunda da Cumhurbaşkanı oldun…
Ya sonra?
***
Vezire sormuşlar:
- Bu makamdan sonra gelebileceğin bir makam var mı?
- Var! Demiş… Sadrazam olabilirim…
- Peki, ya Sadrazamlık makamından sonra gelebileceğin bir makam var mı?
- Yok, ama belki Kral olabilirim…
- Hadi Kral da oldun, ya ondan sonra?
- Hiç!.. Hiç bir şey olamam artık…
Evet, bir “hiç” olunacak en sonunda…
Gözünü hırs bürüyen; yükselmek, yükselmek, en tepede yer almak isteyen ve bunun için ne gerekirse yapan kişinin, dünyalığı da ahireti de bir hiç uğruna heder oluyor farkında bile değil…
Ahireti heder oluyor tamam da, dünyalığı nasıl heder oluyor?
Bıraktığı mirasla…
***
Dava bir yoldur, dava eri ise o yolun yolcusu…
Aynı yolda giden insanlar birbirleriyle ancak hayır için yarışırlar; şoför koltuğuna oturmak için değil…
“Allah rızası için” deyip, malı götürenlerin, “Allah rızası için” deyip yoldan çıkanların hikâyeleri ile dolu yakın tarihimiz…
Ve böyleleri; omuzlarını basamak yaptıkları samimi insanları aptal mı sanıyorlar?
Onların derdi gerçekten Allah rızası…
Onun için onların ismi bilinmez, onun için onlar unutulmuştur…
Onlar, hakları yense de, alınlarından akan ter yüzlerinde kir izi bıraksa da, karşılığını Allah’tan bilir ve beklerler…
“Allah rızası için koltuk kavgası yapanlar” ise sırça saraylarda otururlar da, hakikatin ışığı tepelerinde belirdiği zaman, o saraylar bile aleyhlerine tanıklık için kullanılır…
Küçük hesapların insanları büyük işlere hep ayak bağı olmuşlardır ...
Halis Mutlu
