Gönderen Konu: Ynt: Yalan Yere Yemine Gülmek Küfre Düşür mü?  (Okunma sayısı 4044 defa)

0 Üye ve 2 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı ecille

  • Yeni üye
  • *
  • İleti: 4
  • Sadakat Forum "Seviyeli İslami Forumunuz.."
Ynt: Yalan Yere Yemine Gülmek Küfre Düşür mü?
« : 02 Temmuz 2016, 16:19:55 »

Telefon şakalarında tiyatro oyunlarında Allaha yemin ederim gibi şeyler söyleniyor. Bizde bunlara gülüyoruz bu bizi küfre düşürür mü?
« Son Düzenleme: 03 Temmuz 2016, 01:03:26 Gönderen: Mücteba »

Çevrimdışı Mücteba

  • Moderatör
  • popüler yazar
  • *****
  • İleti: 9214
  • "En büyük keramet, istikâmet üzere olmaktır..."
Hakiki bir mü’minin, imanına zarar verecek her türlü söz, fiil, hâl ve tavırlardan daima uzak durması, ölçülü davranması gerekir. En küçük bir bulaşıklıkta dahi, ihtiyaten derhal iman ve nikâhını tazelemesi icap eder.

Akaid ve kelâma dair eserlerde zikrolunduğuna göre, bir mü'mini küfre düşüren sözler, tavır ve davranışlar dörde ayrılır. Bunlar;

1 - İstihzâ,

2 - İstihfaf,

3 - İstihkar ve

4 - İstinkârdır.


İstihzâ, dinin esaslarından birini alaya almak…

İstihfâf, inanılması gereken ve zarûrât-ı diniyye denilen esasları küçümsemek, hafife almak…

İstihkar, dinle ilgili temel esasları ve dinin mukaddes saydıklarına hakaret etmek, çirkin sözler söyleyip sövmek…

İstinkâr ise bir İslâmî hükmü açıkça inkâr etmek veya dince mukaddes olan şeylere inanmayıp küfretmektir.

Allah Teala’nın zatı, sıfatları, fiilleri, isimleri, emirleri, yasakları hakkında şaka yollu da olsa alay ederek küçümseyici konuşmak ve Allah'a çirkin sözler söylemek kişiyi dinden çıkarır. "Eğer kendilerine (niçin alay ettiklerini) sorarsan, ‘Biz sırf lâfa dalmış, şakalaşıyorduk’ derler. De ki: ‘Allah ile, âyetleri ile ve peygamberi ile mi alay ediyorsunuz?’ Boşuna özür dilemeyin, iman ettik dedikten sonra küfrünüzü açığa vurdunuz. İçinizden bir kısmını affetsek bile bir kısmını suçlarında ısrar ettikleri için azabımıza uğratacağız.” [Tevbe suresi, 65]

Peygamberlik müsessesesi ve peygamberlikle alay etmek, onlar hakkında küçük düşürücü sözler söylemek istihkar (hakaret ve sövme) sayılır. Bu yüzden herhangi bir peygamberi küçük gören, alay eden ve O'na ezâ veren dinden çıkar.

"Muhakkak ki, Allah'a ve Rasûlü'ne eziyet verenlere Allah dünyada ve âhirette lânet etmiştir. Onlara çok küçük düşürücü bir azap hazırlamıştır." [Ahzab suresi, 57]

"Münafıklardan öyleleri vardır ki, peygamberi incitiyorlar ve 'O her söyleneni dinleyen bir kulaktır' diyorlar. De ki, 'O sizin için bir hayır kulağıdır. Allah'a da inanır, mü'minlere de. İman edenleriniz için bir rahmettir. Allah'ın Rasûlüne eziyet verenlere ise acıklı bir azap vardır." [Tevbe suresi, 61]


Rasûl-i Ekrem Efendimize (s.a.v.) hakaret dinden çıkardığı gibi, başta Kur’an-ı Kerim olmak üzere mukaddes kitaplara hakaret veya mukaddes kitapların aslını inkâr edici sözler söylemek küfürdür.

Kur'an'la, bir suresi veya ayetiyle alay etmek, onu küçümsemek küfürdür.

Meleklere hakaret etmek, alay etmek, ayıplamak, onları küçük görmek küfürdür. Cebrâil'in (a.s.) vahyi getirirken hata ettiğini, Hz. Ali (r.a.) yerine yanlışlıkla Hz. Muhammed'e (s.a.v.) vahyi verdiğini söylemek de kişiyi dinden çıkartır. Azrâil'e (a.s.), ölüm meleği olduğu için hakaret etmek, meleklerin dişi olduğunu söylemek de küfürdür.

Sahabeleri tekfir ederek, onların mü'min olmadığını söylemek de küfür kabul edilmiştir. Sahabeyi küçümsemek, alay etmek ve onlara buğz etmek ise bid'at ve sapıklıktır. [Bkz. Feth suresi, 18; Tevbe suresi, 100]

Söyleyeni dinden çıkaran küfür sözlerinin bu sonucu meydana getirmesi için, bunların hür bir irade ve ihtiyarla (kendi isteğiyle) söylenmesi gerekir. Tehdit, zor ve baskı altında küfür sözlerini söyleyen kimse, ikrâh-ı mülcî yani tam zorlama ile, öldürme, kesme, bedene / organlara zarar verme ve şiddetli dövme gibi işkence veya bu tehditler varsa küfür sözü söyleyebilir. Ayet-i kerimede buyrulmuştur ki; "Kalbi imanla dolu olduğu halde, küfre zorlanan müstesna olmak üzere, kim iman ettikten sonra, küfre sine açarsa Allah'tan onlara bir azap vardır." [Nahl suresi, 106]

Bu ayet, küfre zorlanan kimsenin dinden çıkmayacağını gösterir. Nitekim Mekke müşrikleri, Yâsir ile hanımı Sümeyye'yi İslâm'dan dönmeleri için zorlamış, işkence altında ikisini de öldürmüştür. Yâsir'in oğlu Ammâr'ı da bir kuyuya atarak işkence yapmışlar, Ammâr işkenceye dayanamayarak, kalbi imanla dolu olduğu halde, diliyle İslâm'dan döndüğünü söylemiş ve canını kurtarmıştır. Haber Rasûlullah Efendimize (s.a.v.) ulaşınca, kendisiyle görüşmüş ve yine işkenceye mâruz kalırsa aynı sözleri söylemesine ruhsat vermiştir. Yukarıdaki ayet-i kerime bu hadise üzerine inmiştir.

Günümüzde nice şarkılarda-türkülerde dinle ilgili mukaddeslere / kutsal esaslara hakaret taşıyan, kadere isyan eden, bir kadını putlaştırıp Allah'ı sever gibi sevme ifadeleri, maalesef Müslümanım diyen insanlar tarafından rahatlıkla söylenebilmektedir. Bir futbol takımı ekber, yani Allah'a ait olan "en büyük" ifadesiyle sloganlaştırılabilmekte; öğrencilere bir şahıs hakkında ilâhî özellikler verilerek anlattırılabilmekte, şiirler söylettirilebilmektedir.

Medyada, kahvelerde, sokaklarda nice elfâz-ı küfür rahatlıkla ağızlardan çıkabiliyor. Allah Teala hakkında küçültücü ifadeler söylenebiliyor. Azrâil'e (a.s.) kızılıp ileri geri sözler sarf edilebiliyor. Felek ifadesiyle göklerin insan kaderi üzerinde etkisi kabullenilerek ona kader adına hakaretler edilebiliyor. Açıkça kadere de çatılabiliyor. Zaman’a sövülebiliyor.

Cennet ve Cehennem’le ilgili fıkralar anlatılarak, karikatürler çizilerek, espriler üretilerek Allah Teala'nın mükâfat ve cezası şaka / espri mevzuu edilebiliyor.

Dini küçük düşürücü Bektaşi fıkraları veya dinin mukaddeslerini küçük düşürecek uydurmalar hikâye ve fıkralar anlatılabiliyor.

Allah Teala’nın sıfatları, uygun olmayacak tarzda kullara verilebiliyor.

Allah'tan başkasının önünde eğilip ondan medet ve yardım istenebiliyor.

Allah'tan başkası adına yemin edilebiliyor.

Ağzımızdan çıkan her sözün hesabının isteneceği unutularak küfür lafızları sakız gibi ağızlarda dolaşabiliyor.

Bütün bunlar, elfâz-ı küfür, şirk, irtidat gibi mevzuların şumûlüne / kapsamına girmektedir. Çok dikkat etmek gerekir.

***

Peki, şahsımız ve inandığımız mukaddesata küfür, alay ve hafife alan insanlara karşı nasıl davranmalıyız?

Dilerseniz bu sonunun cevabı üzerinde de bir nebze duralım.

Mukaddesatla alay edilen, hafife alınan böylesi yerlerde, öncelikle oradakilere doğruyu, iyiyi-güzeli ifade ederek meseleyi anlatmaya çalışmalıyız. İfadeden anlamayacaklarsa, o günaha ortak olmamak için oradan uzaklaşarak tavrımızı koymalıyız. Bu durum Kur'an-ı Kerim’de şöyle beyan edilir: "(Ey Rasûlüm!) Rabbinin yoluna hikmetle ve güzel öğütle çağır! Ve onlarla en güzel şekilde mücadele et. Şüphesiz Rabbin kendi yolundan sapanları en iyi bilendir. Ve O, hidayete kavuşanları da en iyi bilendir." [Nahl suresi, 125]

Kur’an-ı Kerim’de kötü konuşanlardan uzaklaşmayla alakalı beyan da şöyledir:

"Allah size Kitab’ta (Kur'an’da): ‘Allah'ın âyetlerinin inkâr edildiğini ve onlarla alay edildiğini işittiğiniz zaman, başka bir söze geçmedikleri müddetçe, o kâfirlerle oturmayın. Aksi halde siz de onlar gibi olursunuz’ diye hüküm indirdi. Muhakkak ki Allah, münafıkların ve kâfirlerin hepsini Cehennem’de toplayacaktır." [Nisa suresi, 140]

"Âyetlerimiz hakkında (alaylı tavırla) münasebetsizliğe dalanları gördüğün vakit kendilerinden yüz çevir (onlardan uzaklaş), tâ ki başka bir söze dalsınlar. Şayet Şeytan bunu sana bir an unutturursa, hatırına geldiği gibi hemen kalk! O zalimler gürûhu ile beraber oturma!” [En'am suresi, 68]

Hâsılı, kötülüğe kötülükle karşılık vermek doğru değildir. Zira herkes kendi karakterinin gereğini yapar, içindekini dışa vurur.
Nitekim Mevlâmız şöyle buyurur: “(Rasûlüm) de ki: ‘Herkes bulunduğu hal ve niyetine göre iş yapar. Bu durumda kimin en doğru yolda olduğunu Rabbiniz daha iyi bilir." [İsrâ suresi, 84]

Kaynak : http://www.halisece.com/sorulara-cevaplar/2561-bazi-karikaturlere-gulmek.html


Çevrimdışı Mücteba

  • Moderatör
  • popüler yazar
  • *****
  • İleti: 9214
  • "En büyük keramet, istikâmet üzere olmaktır..."
Elfâz-ı Küfr: Îman ve Nikâha Zarar Veren Sözler
« Yanıtla #2 : 03 Temmuz 2016, 01:28:55 »
Detaylı bilgi için: Elfâz-ı Küfr: Îman ve Nikâha Zarar Veren Sözler :
http://www.sadakatforum.com/elfazi-kufr-iman-ve-nikaha-zarar-veren-sozler-t60176.0.html

Elfâz-ı Küfr: Îman ve Nikâha Zarar Veren Sözler

Müslüman'ın îmanına zarar veren küfür sözleri, nikâhınıda bozar. Hâl böyle iken bazı kimselerde büyük bir dikkatsizlik ve mes'uliyetsizlik bahis mevzuu olmaktadır. Adam evlenmiş, âile reisi olmuş hâlâ ağzından çıkanı kulağı duymuyor. Öfkelenip kızınca sarfettiği küfür dolu sözlerin, eski tâbirle "elfâz-ı küfr"ün, îman ve nikâhını alıp götürdüğünü kaale bile almıyor. Hatta, böylesine büyük tehlikeden haberi bile olmuyor. Daha açık bir ifadeyle; cehâlet, îman ve nikâh bağını koparıp götürüyor da, kılı bile kıpırdamıyor; titreme gereği duymuyor. Halbuki bu işin ehemmiyeti ve şakasının dahi olmadığı hiçbir zaman unutulmamalıdır. Meselâ, kötü bir şey yapmakta olan birisine, "Allah'tan korkmuyor musun?" denilse, o da kızgın halde, 'hayır' diye cevap verse kâfir olur ve karısı bâin olarak boş düşer." (Aliyyül Kâri, Şerhu'l-Fıkhi'l-Ekber)
Kezâ bu sözün kadından sâdır olması da aynı neticeyi doğurur.

Dînimizce mukaddes sayılan, yani İslâm'ın bize kudsî olduğunu bildirdiği nesnelere söven, küfreden, hakâret eden, hafife alan bir kimse, dinden çıkmış, âilesiyle olan nikâh bağını da feshetmiş olur. Dinden çıkmış bir kimsenin nikâhı altında ise Müslüman bir hanım durmaz. Küfür, ayırmış olur.

İşte bunun içindir ki, eski âlimler, yeni evlenen gençleri îkaz ederler; îkaz esnasında da şöyle hatırlatmalarda bulunurlardı:

"Evlâdım, artık evlendin, nikâh sahibi oldun. Bu nikâhını koruman, kollaman şarttır. Bunu koruyup kollamanın yolu da; aslâ dîne, îmana, kitaba ve sâir mukaddesâta sövmemek, küfretmemek, saygısızlıkta bulunmamaktır. Şayet öfkelenince küfretme gibi kötü bir alışkanlığın var idiyse, sakın bundan sonra bunu devam ettirme! Artık sen nikâhlı, evli bir mü'minsin; hâl ve hareketlerinle birlikte ağzından çıkan sözlere de dikkat etmelisin. Allah korusun, eğer böyle bir küfür sözü ağzından kaçarsa; hemen imânını yenile, pişmanlık duyarak tevbe istiğfar et ve nikâhını tazele ki, giden imânın kaybolan nikâhın tekrar yerine gelsin."

Evet, bu husus Müslümanlar için oldukça dikkat ve hassasiyet gerektiren bir noktadır. Aslında Müslüman, bırakın küfür sözlerini, nezâhet ve nezâket dışı sözleri bile ağzına almamaya, dilini bunlara alıştırmamaya gayret etmelidir. Îmanın da nikâhında şakası olmaz.

(19-20 Haziran 1997, Fazilet Takvimi Arkası)