Gönderen Konu: Oduncu ile Seytanin Dovusu.  (Okunma sayısı 3181 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı ipeknur

  • aktif okur
  • **
  • İleti: 127
  • Edeb Ya Hu!!
Oduncu ile Seytanin Dovusu.
« : 25 Nisan 2008, 12:25:32 »

    Odunculukla hayatini kazanan bir zat vardi. Allah'a karsi kulluk vazifesini yapar ,kimsenin eksisine, tatlisina karismazdi.Bu zahit kisinin bulundugu koyun yakininda bir koy daha vardi. Onlar da dagda kutsal diye kabul ettikleri bir agaca taparlar, ondan medet beklerlerdi. Oduncu bir gun ''sunlarin Allah diye taptiklari agaci kesip odun edeyim, pazarda satarak ekmek parasi kazanirim, hem de bir kavmi Allah'a isyandan kurtarmis olurum'' diye dusunerek Allah rizasi icin agaci kesmeye karar verdi.
Daga dogru giderken karsisina acaip suratli pis bir adam cikarak nereye gittigini sordu. Oduncu; ''Halkin Allah diye taptiklari bir agaci kesmeye gidiyorum'' dedi.
Pis suratli adam, oduncuya; ''Ben seytanim...o agaci kesmene musade etmiyorum'' deyince zahit oduncu ,seytana cok kizmisti. Oldurmek icin hucum ederek yere yatirdi ve uzerine oturup hancerini bogazina dayadi.
Seytan, zahide; ''Ey zahit, sen beni olduremezsin. Allah bana kiyamete kadar musade etmistir. Fakat gel o agaci kesme, seninle anlasalim. Ben sana her gun bir altin vereyim, sen de o agaci kesmekten vazgec. Hem el o agaca tapiyormus ,gunah isliyormus senin neyine gerek ,sen altinini al isine bak'' dedi.
Adam seytani birakmisti. Seytan adama ,aksam yatip sabahleyin yastiginin altina bakmasini soyledi ve anlasarak ayrildilar. Adam agaci kesmekten vazgecip evine donmustu. Aksam yatip sabahleyin yastiginin altina bakinca altini gordu. Memnun olmustu. Ikinci gun oldu. Fakat bu sefer seytan altini koymamisti.Adam kizip baltasini aldigi gibi daga, agaci kesmeye gitti. Fakat yolda yine seytanla karsilastilar. Adam seytana iyice kizmisti.
Gorunce ; ''Seni sahtekar seni, kandirdin degilmi beni?''..diyerek uzerine hucum etti. Fakat evvelkinin tam tersine bu sefer seytan adami tuttugu gibi altina aldi. Adam sasirmisti. Bu nasil hal der gibi seytanin yuzune bakiyordu.
Seytan ; ''Hayret ettin degil mi? Nicin bana yenildiginin sebebini soyleyeyim : Dun sen Allah rizasi icin agaci kesmeye gidiyordun. Seni degil ben ,dunyadaki butun seytanlar bir araya gelsek yine yenemezdik. Lakin simdi Allah rizasi icin degil de, sana altini vermedigim icin kizdigindan gidiyorsun. Iste o yuzden bana maglup oldun ve senin agaci kesmene musade etmiyecegim, dedi.

BU SEHIR GIRDAP GULUM
GIRDAPTA MEHTAP GULUM
FELEGIN BIR SUYU VAR
SU DEGIL KEZZAP GULUM....

Çevrimdışı turab

  • yazar
  • ****
  • İleti: 608
  • Kefâ bil-mevt vaizan
Ynt: Oduncu ile Seytanin Dovusu.
« Yanıtla #1 : 25 Nisan 2008, 12:39:31 »
Allah razı olsun ipeknur kardeş.Okuyunca,Hz. Ali'yle bir düşman askeri arasında geçenler aklıma geldi;
 
Savaşın en çetin anlarıydı. Ortalık kılıç şakırtılarıyla dolmuştu. Bu şanlı anı seyre dalan melekler, Müslümanların zafer kazanmaları için dua etmekteydiler.

Hazret-i Ali (r.a.) bir düşman askerini bir solukta yere serdi ve kılıcını çekti. Tam vurmak üzereydi ki, o da ne, düşman askeri yüzüne tükürmüştü.

Hazret-i Ali (ra) elini yüzüne götürdü, eline gelen tükürüğü sildi. Öfkeden yüzü kıpkırmızı kesilmişti. Birden daha hızlı bir darbe indirerek düşmana dünyanın kaç köşe olduğunu göstermek istedi ki, bundan derhal vazgeçti ve derhal düşmanı serbest bırakarak ayağa kalktı.

Düşman savaşçı bir an şaşırdı, sonra derhal fırlayıp o da ayağa kalktı.

Hazret-i Ali (ra):

“Yürü git! Seni öldürmeyeceğim! Serbestsin” dedi.

Savaşçı şaşkın bakışlarla:

“Hayret! Maksadım beni çabuk öldürmen için seni öfkelendirmekti! Beni alt edip öldürmek üzereyken neden vazgeçtin?” diye sordu.

Hz. Ali (r.a.):

“Ben seninle Allah (cc) yolunda ve Allah’ın (cc) rızasını kazanmak için savaşıyorum ve onun için seni öldürecektim. Sen yüzüme tükürünce kinlendim, sana kızdım, işin içine nefsim karıştı; eğer o an seni öldürseydim sana kızgınlığımdan bunu yapmış olacaktım. Yani seni Allah (cc) rızası için değil, kendi nefsim için öldürmüş olacaktım ve katil olacaktım. Bu yüzden katil olmaktan Allah’tan korktum, kendime hakim oldum ve seni serbest bıraktım” dedi.

Düşman savaşçının şaşkınlığı bir kat daha artmıştı. Bir dinin öfke anında bile bir adamı ne kadar terbiye ettiğine, ne denli saygın hale getirdiğine şahit oluyordu.

Düşman savaşçı kılıcını yere attı ve şehadet kelimesi getirerek Müslüman oldu.
Allahım!Ahirete mani olan dünyadan,ölümün iyiliğine engel olan hayattan ve amelin hayrına mani olan emelden sana sığınırım

Çevrimdışı maslak

  • araştırmacı
  • ***
  • İleti: 454
Ynt: Oduncu ile Seytanin Dovusu.
« Yanıtla #2 : 28 Nisan 2008, 00:17:15 »
Allah ikinizden de razı olsun. yalnız ipeknur kardeşim senin bu yazı sadakatin başka bir bölümünde de var heralde