ÖLÜVERSEM
Ölüversem şuracıkta, acep cesedimi kim bulur?
Muhtemelen bir köpek gelir, başucumda durur.
Ya bedenimden bir parça et koparır,
Ya da sahibine doğru koşarak, ulur.
Köpeğin sahibi gelir, bakar ki; bir de ne görsün?
Uzanmış yere bir adam, boylu boyunca yatıyor.
Baygın mı, ölü mü? Hiç bir yeri kıpırdamıyor.
Önce korkar, ürperir, durur ve düşünür.
Şayet kendinde biraz cesaret bulursa,
Yaklaşır yamacıma;
Nabzımı yoklar,
Kalbimi dinler,
Belki de sun-i teneffüs yapar.
Bakar ki yaşam belirtisi yok,
Anında polisi arar.
Olup, biteni özetler.
Polisler siren çalarak gelirler.
Çevreyi karantinaya alırlar.
Olay yeri iceleme ekiplerine de haber verilir.
Sanki cinayet varmış gibi,
Etraf didik didik edilir.
İnceleme biter bitmez
Cesedimi ambulansa koyarlar.
Doğruca otopsiye gönderirler beni.
Keserler bütün gövdemi.
En mahrem bölgelerime kadar,
İncelerler her yerimi.
Kanıma da bakarlar, idrarıma da.
Neticede bir de rapor tutarlar
“Kalp krizinden ölmüş” diye.
Bu arada cesedim morga konulur.
Teşhis için eşim, dotum çağrılır.
En önce eşim gelir, morgun kapısına.
Görevli memur, çıkarır cesedimi, soğukkanlılıkla.
Gövdem, beyaz bir çarşafla örtülüdür.
Yüzüm görülecek şekilde örtü açılır.
Ardından “Tanıyor musunuz bu adamı? ” diye sorulur.
Eşimin gözleri dolar, görünce beni.
Belki de kaybeder kendini.
Belki de düşüp, bayılır…
Aklı başına gelince anlar acı gerçeği.
Yani benim dönmemek üzere gittiğimi.
Başlar kendi kendine söylenmeye:
“Aman Allah’ım! Daha öğlen beraberdik.
Yedik, içtik, güldük, eğlendik.
Bir ara, çocuğumuz yüzünden, tartışma çıktı aramızda.
O üzüntüyle, attı kendini dışarıya.
Bıraktı beni çocuğumuzla baş başa.
Her zaman ki gibi gelir, geçer sandım.
Sonra yavrumuzla barışıp, işe-güce daldım.
Yoksa?
Hayır!
Olamaz!...
Üzüntüden durmuş olabilir mi kalbi?
Bana kırgın olarak mı terketti bu alemi?”…
Kendi kendine konuştuğunu farkedince, susar.
Fakat olan , olmuş; geçen, geçmiştir.
Suçlasa da kendisini, sonuç değişmeyecektir.
Madem ki; giden geri dönmeyecektir.
Madem ki; son pişmanlık fayda vermeyecektir.
O halde aslolan, kimseyi incitmemektir.
SUDAN BAHANELERLE ÜZMEYELİM BİRBİRİMİZİ…
12.10.2010
16:30
Salı
Almanya
Yusuf Akkaya
Kalin saglicakla....garsli36
