SELÂM ÂDABI

Selam vermek sünnet, selamı almak farzdır. Bir kişi ve toplulukla karşılaşılınca, bir meclise girilince, konuşmadan önce selam vermek gerekir. Selam veren de selama mukabele eden de, birbirlerinin selamını duyacak şekilde seslerini yükseltmelidirler. Bazı âlimlerce Selam: “İsmi Celil’ın muhafazası altında olasınız.” Bazılarına göre de: “Selamet üzerinize olsun. Sizden ayrılmasın.” manasına gelmektedir. Selama aynıyla mukabele etmek mesela: “Esselamü aleyküm” diyene “Ve aleyküm selam” demek selama mukabele etmek farziyetini yerine getirir. Ancak verilen selama daha güzeliyle mukabele etmek daha güzel bir davranıştır.

“Esselamü aleyküm” diyene, “Ve aleyküm selam ve rahmetullahi ve berakütühü” denilmelidir.

Bu hususta Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: “Bir selam ile selamlandığınız zaman siz ondan daha güzeli ile selamı alın veya onu aynıyla karşılayın. Şüphesiz İsmi Celil herşeyin hesabını hakkıyla arayandır.” (Nisa/86) Sadece karşılaşıldığı zaman değil, ayrılırken de selam verilmelidir. Bu hususta Rasulullah sallAllahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmaktadır: “Sizden biriniz bir meclise vardığı zaman veya oradan ayrıldığında selam versin. Birincisi ikincisinden farklı değildir.” (Ebu Davud) Bir topluluğa selam verildiğinde içlerinden birisi, selama mukabele ederse, diğerlerinden farziyyet düşer. Hiçbirisi mukabelede bulunmazsa, hepsi de günahkâr olur.