SEN ONLARIN DİLİNDEN ANLAMAZSIN
Kurtların-kuşların dilinden anlayan Süleyman Aleyhisselam’a gelen bir adam yalvarır: ‘Ne olur ey Allah’ın Nebisi,bana da hayvanların dilini öğret...Ben de konuştuklarını anlayayım.’HZ.Süleyman izin vermez: ‘Olmaz’ der, ‘sen onların konuştuklarını anlarsan sabredemezsin.
Arkasındaki hikmetleri idrak edemez-sin.’
Ne var ki adam ısrar eder,HZ.Süleyman da adama hayvanların lisanını öğretir.Sevinçle evine gelen adam,çöplükteki köpekle horozun konuşmalarını dinlemeye başlar.Bir ara köpeğin yanındaki horoza şöyle dediğini duyar:-Horoz kardeş,sen arpayla da buğdayla da karnını doyurabilirsin.
Biraz ötedeki taneleri yesen de ekmek kırıntılarını bana bıraksan olmaz mı,benim karnım çok aç.Horoz şu cevabı verir:
-Sabret köpek kardeş.yarın buraya ağanın ölen eşeğini getirip bırakacaklar.Bolca et yer karnını iyice doyurursun.Bunları duyan ağa,hemen koşar,ahırdaki eşeği alıp pazarda satar. ‘İyi ki hayvanların dilini öğrendim.Yoksa eşek elimde ölecekti’ diye,kendi kendine söylenerek evine döner.Ertesi gün yine kulak kabartır çöplükteki seslere...Köpek sitem etmektedir horoza:-Hani ağanın eşeği ölecekti de ,ben de bolca et yiyecektim ya?Horoz cevap verir:-Ağanın eşeği ölmesine öldü de,satın alan zavallının elinde öldü!Ağa açgözlülük edip eşeği sattı.Ama üzülme,bu sefer ağanın atı ölecek...Buraya getirip bırakacaklar,bolca et yer karnını doyurursun.
Ağa yine hızla kalkar,ahıra gidip atı alarak pazara götürüp star.dönerken yine, ‘İyi ki hayvanların dilini öğrendim,yoksa at da elimde ölecekti’ diye söylenir.Ve gelip yine hayvanların konuşmalarına kulak misafiri olur.Bu sefer köpek,daha yüksek sesle sitem etmektedir horoza:
-Arkadaş,beni yine aldattın.Hani ağanın atı ölecekti?Horoz cevap verir:
-Ağanın atı ölmesine öldü de,sattığı zavallının elinde öldü.Üzülme,der bu sefer daha büyük bir ziyafete konacağız hep birlikte.Ama köpek inanmaz:-Hadi hadi,beni aldatıyorsun.der...Horoz ise bu defa kesin konuşur:
-Hayır,aldatma falan yok.Durum kesin.Çünkü bu sefer, ağanın kendisi ölecek!Malına gelenler,bu defa kendi canına gelecek.Arkasından yemekler yapılıp etler pişirilecek!Artanını da bizlere dökecekler;ye yiyebildiğin kadar.Ağa bunu duyunca şaşırır;sağa-sola koşuşturmaya başlar.
‘Yok mu beni satın alacak biri’ diye söylenir.Derken gece hastalanan ağa,sabaha çıkmaz, ölür.Ardından yapılan yemekler ve pişirilen etlerden artanlar çöplüğe dökülür.Hayvanlar da uzun süreli bir ziyafete konmuş olurlar.Bu sırada horoz söylenir: ‘İnsanlar,keşke mallarına gelecek bir belayı kendi üstlerinden atıp başkalarına zarar vermeyi düşünmek yerine,o belayı def’ etmenin yollarını araştırsalardı...Hileye başvurmayıp,Allah’tan geleni tevekkülle karşılayabilselerdi...Bunda da bir hayır vardır, diye düşünebilselerdi...
Bunu diyemiyorlar maalesef!Sonra da,mallarına gelen canlarına da geliyor;tabii o saatten sonra pişmanlık da fayda vermiyor.’İşte tam bu noktada ,Sevgili Peygamberimiz(S.A.V) in hadis-i şeriflerindeki şu ikazı hatırlamamız gerekiyor:
‘MALLARINIZI ZEKAT İLE KORUYUNUZ.HASTALIKLARINIZI SADAKA İLE TEDAVİ EDİNİZ.BELA DALGALARINI DA DUA VE NİYAZLA KARŞILAYINIZ.’Herhalde zavallı horoz da kendi lisanınca bunları söylüyor olsa gerek.
Ne dersiniz?
