Sahih-i Buhârînin, Şârihi İmam Nevevî (r.h.) hazretleri buyurdular:
-"...Bir komşumun tek bir oğlu vardı. Bu çocuk, bir şeyh'e takılıyordu. Bir gün çocuğun annesi bize geldi, "Evladım! Oğlum falanca şeyh'e takılıyor ne dersin? Gitsin mi?" diye sordu. Ben de, "Bir araştırayım!" dedim. Araştırdım. O şeyh Efendinin bir iş yeri vardı. Taltif etmek maksadıyla orada bir emredin(Emred: Sakalı henüz çıkmamış tüysüz oğlan, demektir. Baliğ olmamış (ergenlik çağına gelmemiş), sakalı çıkmamış parlak genç, demektir.) (12 yaşlarında) bir oğlanın yüzünü okşadiğını gördüm. Gelip hacı teyzeye oğlunu o şeyhe gönderme! O adam şeyh falan değil... 0 câhilin biridir! Çünkü şeyh denilen adam şeriat ile amel etmiyor! Şeriattan habersiz olan bir adam mürşid olamaz! Hangi niyetle olursa olsun oğlanların ve emredlerin yüzünü okşayan bir kişi evliya ve şeyh olamaz" dedim.