Tövbe dualarının seyyidi


Seyyidü’l-İstiğfar Duası için Efendimiz (sas) şöyle buyuruyor:

“İstiğfar dualarının en değerli ve en üstünü şöyle demendir: ‘Allâhümme ente Rabbî, lâ ilâhe illâ ente halaktenî ve ene abdüke ve ene alâ ahdike ve va’dike mesteta’tü, eûzü bike min şerri mâ sana’tü, ebûü leke bi ni’metike aleyye ve ebûü bi zenbî feğ’firlî fe innehû lâ yağfiru’z-zünûbe illâ ente.” Anlamı: “Allah’ım! Sen benim Rabb’imsin! Sen’den başka hiçbir ilâh yoktur. Beni Sen yarattın. Ben Sen’in kulunum; gücüm yettiği kadarıyla Sen’in akdin ve vaadin üzere bulunuyorum. Yaptığım fenalıkların şerrinden Sana sığınırım. Bana verdiğin üzerimde olan nimetlerini itiraf ederim, günahımı da itiraf ederim. Beni bağışla; çünkü Sen’den başka hiçbir kimse günahları mağfiret edemez.”

Efendimiz (sas) daha sonra şunları ekledi: “Kim bunları inanarak sabahleyin söyler de akşam olmadan ölürse, o kişi cennet ehlindendir. Yine kim bunları inanarak geceleyin söyler de sabaha ulaşamadan vefat ederse cennet ehlindendir.” (Buhârî, Deavât 2)

Kaynak:Ailem dergisi 04/06/2005