Okulöncesi dönemde çocuğunuz arkadaşlarıyla iletişim kurmada güçlük çekiyor, isteklerini ağlayarak ifade ediyor ve yaşına uygun sorumluluklardan kaçıyorsa sorunlarla baş etmede zorlanıyor demektir. Çocuklar anne-babalarının problemleri nasıl çözdüklerine bakarak sorun çözmenin yollarını öğrenir.

Çocuklarımız problem çözmeyi hayatlarının ilk döneminde, anne-babalarının problemleri nasıl çözdüğüne bakarak öğrenir. Anne-babasının kararsız tutumunu gören çocukların, onların güçlü olduğuna dair inancı azalır. Sorunların konuşarak çözüldüğü ailelerde çocuklar zorluklarla mücadele etmede daha başarılıdır.

Okulöncesi dönemde, çocuğunuzun sorunlarla baş etmede zorlandığını gösteren ilk işaretler arkadaşları ile iletişim kurmada güçlük, isteklerini ağlayarak ifade etme, yaşına uygun sorumluluklardan kaçınması olarak ortaya çıkar. Bu dönemde, çocuklar ile devamlı konuşulmalı, ihtiyaçlarına duyarlı olunmalıdır. Ders çalışmak için masaya zorla oturan, eve geldiği gibi kıyafetlerini fırlatan, anne hatırlatmadan televizyon başından ayrılmayan çocukların anne ve babası ile iletişiminin azalması kaçınılmazdır. Bu çocuklar için kendi sorunları ile baş etmek, gün geçtikçe daha zor hale gelir.

Problemi yetişkin değil, çocuk çözmeli

Problem ile henüz karşılaşmadan engellenen ya da karşılaştığında kendisi yerine aile tarafından problemi çözülen çocuklar başarının tadından yoksun kalarak yetişkinlik hayatında duygusal yetersizlik gösterirler. Çocuklarımızın problemlere karşı bağışıklığını güçlendirmek için yaşına göre problemlerin dozunu artırarak vermeli ve bunların nasıl çözülebileceği hakkında yararlı tartışmalara girmeliyiz. Evde çocuklarımızı da dahil ettiğimiz aile toplantıları ile çocuklarımıza problem çözme becerisi kazandırmalıyız.

Farklı düşünmesi yönünde cesaretlendirin

Problem hakkında çocuklarımıza sorular sormalı, çözüm alternatiflerini değerlendirerek sonuçları ele almalıyız. 'Oyuncağın kırılsa ne yaparsın?' sorusuna "Onu tamir ederim" cevabını veren çocuğun, araç gereci nereden bulacağını, kendisine kimin yardımcı olacağını, hangi bilgiye ihtiyaç duyabileceğini sorun.

Problem hakkında konuşurken çocuklarınızı sürekli fikir üreten küçük yetişkinler gibi görmekten kaçının. Üzerinde düşündüğü çözümlerin gerçekleşmesi durumunda, problem ile ilgili kişilerin ve kendisinin neler hissedeceğini konuşun.

Kendi fikrinizi ona ait gibi söyleyerek çocuğunuzu yönlendirmek ve emir vermek çocuğunuzun tercih yapmasını engeller. Fikirlerini ifade etmekte güçlük çekmeyen, karşılaştığı zorlukların üstesinden gelmek için çaba gösteren çocuklar yetiştirmek için, çocuklarınıza "Şimdi ne yapabiliriz sence?" sorusunu sorun.

merve kozanoğlu
psikolojik danışman