ŞU BENİM DİVANE GÖNLÜM

Şu benim divane gönlüm
Yine hubdan huba düştü
Mah cemalin şulesinden
Çalkalanıp göle düştü

Ah ben nidem şeyhim nidem
Yaralıyım kime gidem
Ya halim kime arz idem

Felek bir gün cana kıyar
Bizi kabdan kaba koyar
Kimi atlas libas giyer
Şükür bize aba düştü

Ah ben nidem şeyhim nidem
Yaralıyım kime gidem
Ya halim kime arz idem


KURSUM AKLIMA GELİNCE

İçimde bir kor var yanar
Kursum aklıma gelince
Akan yaşla gözün dolar
Kursum aklıma gelince

Feyz aldıkça yol bulurum
Orda nuru bol bulurum
Yanarım hep kor olurum
Kursum aklıma gelince

Bak kurslara nur parlıyor
Talebeler feyz alıyor
Şu gözlerim kan ağlıyor
Kursumdan ayrı kalınca

Fehmetmez onu her canlar
İçinde okuyan anlar
Geçmiyor saatler günler
Kursumdan ayrı kalınca

Hayranıyım ben kursların
Bunun için ahüzarım
Kalmıyor kavlim kararım
Kursum aklıma gelince