SÜRÜNENLER VE UÇANLAR

Medine’de bir gavur eli
Uzandı mü’min bir kadının,
İffeti olan ak örtüsüne
Anında bir ses yükseldi,
Dinleyin;
Benziyor gök gürültüsüne !
“Bir tek Yahudi kalmayacak,
Karar verilmiştir,hepsinin sürülmesine”
Aradan geçti yıllar
Yine aynı gavur eli uzandı
Mü’min kadının örtüsüne
Kadınının örtüsü namusudur,şerefidir
Rabbinden emanet aldığı erkeğine
Bu milletin Kurtuluş Savaşı’nda
Fitili ateşledi attığı kurşundan
Maraş’ın Kahraman’ı Sütçü İmam
Bıktık,Allah’ım nedir bu gavurlardan
Çektiğimiz çile,zulüm el aman
Kanadı,ırzı kırıkta bilirim yok iman
Adalet teslim edildi sırtlana
Zaman o zaman…
(G) noktada ne acep bilmem ki yazam !
Gavurun kültür gübresinde yetişen,
Mine çiçeği olacak değil ya !
Isırgan otu olur her zaman.
Moda sanan çıksa da örtüsünü arada bir
Parsayı toplar o zaman din simsarı
Yol verin geliyor Tekbir
“iqra ! Bismirabbik”değilmiydi ilk emir?
Kulak ver sende seslenen Yüce Rabbindir
Oku hele ne diyor bak bir
Sûre en- Nur,ayet otuz bir
Doğru okuyup,anlayan kıyam eder
Kamusal alandan sürülse de
Bilinçlenir,darul erkam evinde dirilir
İman kanadı olmayan gavur;
Örtünün özgürce uçmak olduğunu ne bilir?
Mazlumun örtüsüne sarılmasını
Sanır kuru inat,taassup
İmanının sonucu irade değil!
Her gecenin ardından sabahı gelir
Hacer’sin,Hatice’sin,Meryem’sin,Ana’sın
Zeynebi tavrınla doğur kıyamı
Taşıyıp al bugüne getir.
Sâlatla,sabırla,ak pak örtülü başım
Kendini ilah sanan müstekbirlere değil
Alemlerinde Rabbi tek ve bir
Ortaksız Sûbhân  olan Allah’a eğil !..

(duaekseni)