Lisanın tehlikesi büyüktür. Onun tehlikesinden kurtuluş ancak susmakla mümkündür..
Allah(c.c)'ın nizamı susmayı övmüştür..
Efendimiz bu hususta şöyle buyuruyor:
'Size ibadetin en kolayını ve beden için en rahatını haber vereyim mi?
SUSMAK ve güzel ahlak..'
Hasan-ı Basri Hz. Rasulullahın bize şöyle dediği naklolundu, demiştir:
'Allah o kuldan razı olsun ki, konuşup ganimet sahibi olur veya susup selamatte kalır..'
İsa Aleyhisselam'a:
-Bize öyle birşey öğret ki, onunla cennete girelim, denildi.
-Hiç konuşmayınız, buyurdu.
-Buna gücümüz yetmez, dediler.
-O halde sadece hayır konuşunuz..
Efendimiz buyurdu ki:
'Aç kimseyi doyur! Susuza içir! Emr-i bil ma'ruf yap! Münkeri yasakla! Eğer gücün bunlara yetmiyorsa, hayır hariç dilini tut!'
Yine başka bir hadis-i şerifte:
'Mü'min'in lisanı kalbinin arkasındadır. Konuşmak istediği zaman o şeyi önce kalbiyle düşünür, sonra konuşur. Münafığın lisanı ise kalbinin önündedir.Birşey söyleyeceği zaman onu düşünmeden söyler..' buyruluyor..
(İhya-ı Ulum-id Din, cilt.6, sh.382-385)
