İstanbul sokakları da sensiz değil bilirim.
Medine kadar aydınlık olmasa da gecelerimiz,
Karanlık boşaltsada siyahını üstümüze,
Salat’ımız var sana
Selamımız var sana
SULTANIM!

Aşkına esir olmuş yürekleri sen bilirsin.
Sevgine adanmış hayatları tanırsın sen.
Çektikleri acıyı...Yalnızlığı...

Gözlerde dolup dolup boşalan yaşları sen bilirsin,
Uykuya inat hıçkırıklara boğulanları tanırsın sen
Yaşadıkları ızdırabı...Hüznü...
SULTANIM.
--

İstanbul sokakları da sensiz değil bilirim.
Aydan ak yüzünün hayaliyle dolaşırız Eyüb ü
Sultanlar sultanının ev sahibine deriz ki;
Salat’ımız var O na
Selamımız var O na
SULTANIM!

Annesizliğin burukluğunu bilirsin sen.
Allah’tan gayrı kimsesi olmayanı tanırsın sen.
Ürkekliğini, masumluğunu

Rahmana, dayananları sen bilirsin,
Kulluğuyla övünenleri tanırsın sen
Kul gibi yaşayanları.
SULTANIM!
---
İstanbul sokakları da sensiz değil bilirim.
Düşen her yağmur damlasında rahmetinden ışık var.
Kalbimizde virdin, Ruhumuzda nurun var.
Salat ımız var sonra,
Selam ımız var sana
SULTANIM!

Allah’a giden yolusen bilirsin,
Yuluda yolcuyu da tanırsın sen
Vefa ile gidişinden...

Sübhân'a yönelmeyi sen bilirsin.
Utanarak af dileyeni tanırsın Sen mahcubiyetini, samimiyetini...
SULTANIM!


Dursun Ali Erzincanlı