Idgami semsiye olabilmesi icin elif lami lami tarif olarak görmemiz gerekir. Allah ismi serifinin etimolojisi üzerinde ihtilaf mevcut. El-ilah kelimesinden geldigi, ilal oldugu görüsü dogru ise idgami semsiyedir diyebiliriz.
Fakat,
genelde tecvid ilminde bablarin teskilinin hikmeti, okuyusta bir degisiklige yol acmasidir.
Mesela be - mim mahrecinde maksad, sakin olan be'de galgale yapmayip, be'yi mim'de idgam edip, idgamdan bedel mime bir sedde vermektir. Okuyusta degisiklige yol aciyor.
Idgami semsiyyede de,
harekesiz kurani kerimlerde lamin cezmiyle (izharikameriye) mi okunucak yoksa lamdan sonraki harfin seddesiyle, elif lam o harfde idgam edilmis olarak (idgami semsiyye) mi okunacak bunu anlayabilmek icindir.
Ellah ismi serifindeki elif lamda böyle bir zorluk, böyle bir problem yok.
Onun icin bu hususta hangi baba girecegine dair bir soru, ya linguistik ya da etimolojik amacli arastirmalarin konusunu teskil eder.
Veyahut da meleklerin cinsiyeti babina girer... (bu kadar da degil de
)
mim ile be idgami misleynde mimi sakinin ikinci halidir.
idgami mütecaniseynde 3 mahrece dahil etmeye kalkarsak,
inne rabbehüb'bihim okumamiz gerekir,
Ihfa-i sefevi bahsine mugayirdir...
........
3. sorunun cevabi:
Meddi muttasil olmasi icin harfi medden sonra sebebi meddin hemze olmasi lazim.
Hemze: harekesi olan elife derler.
Limen yesee' diye durdugumuzda vakif halinde buradaki elif sükunu ariz ile sakin olmaktadir.
ve bu elif artikin, bir hemze (harekeli elif) degil, sebebi meddin ikinciisi sukün (harekesiz harf) olmaktadir.
vakif halinde de hala meddi muttasil demememiz mümkün degildir binnetice...
biraz arap saci oldu ama,
Engin kavrayisiniza siginiriz bizzat...