Gönderen Konu: Teşebbüh nedir  (Okunma sayısı 3425 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı ücharfbeşnokta

  • Tarih öğrenmek farzdır...
  • aktif okur
  • **
  • İleti: 180
  • Kabı ayrı olanın Tadıda ayrı olur
    • zat-ı muhterem
Teşebbüh nedir
« : 28 Aralık 2012, 22:47:37 »



Teşebbüh; taklid etmek, benzemek manalarına gelir. Bu benzeme, inanç ve itikâdî esaslarda olacağı gibi, efkâr, akval ve ef’alde de olabilir. Teşebbüh, küfre olursa, küfür; masiyete olursa, masiyet; hayra ve güzelliğe olursa makbul ve muteberdir.
Hoşgörü ve müsamahayı esas alan İslam dini, başkasına benzeme ve bilhassa küffâr ve füssâkı taklit etme hususunda, çemberi iyice daraltmıştır. Adam öldürmek, zina etmek, içki içmek gibi fiiller çok büyük günah olmasına rağmen küfür sayılmazken, gerek akval ve ef’alde ve gerekse adet ve yaşayışta ehl-i küfrü taklid etmek, dinimizce küfür sayılmıştır. Dinin direği olan namaz ibadeti dahi, güneşe tapanlara benzeme sebebiyle, muayyen vakitlerde masiyet olarak addedilir.
Peygamber Efendimiz (S.A.V) de ehl-i küfre teşebbühten tahzir için: “Kim bir kavme benzemeye azmederse, o ondandır.”  Yine, “Bir kişi diğer bir kişinin ameline, yoluna ve âdetine razı olursa, muhakkak ki o onlardandır.”  buyurmuşlardır.
Babası gibi oğlu da bu hususta çok dikkatlidir. İbn-i Ömer R.A teşebbüh hakkında şöyle buyururlar: “Bir kimse müşriklerin arzına ev bina edip, onların bayramlarına katılmak suretiyle onlara benzerse, o kimse kıyamet günü onlarla beraber haşrolunur.
Ehl-i sünnet ve cemaat yoluna sımsıkı bağlanarak, hayatı boyunca bunun mücadelesini vermiş olan İmam-ı Rabbani hazretleri, bu tür merasimleri icra ile ehl-i küfre benzeyenlerin hazin akibetini şu ifadeleriyle bizlere haber verirler:
“Bir defasında, bir hasta şahsın ziyaretine gittim. Ölümü yaklaşmıştı. Haline teveccüh ettiğim zaman gördüm ki: Kalbi, şiddetli zulmetler içinde. Her ne kadar bu zulmetin kalkması için teveccüh ettiysem de hiç kalkmadı. Çokça teveccühten sonra bilindi ki, bu zulmetler, kendisinde saklı duran küfürden naşidir. Bu sıkıntıların menşei dahi, küfür ehli ile dost geçinip durmasıdır. Bundan sonra belli oldu ki bu zulmetlerin def’i için teveccüh yerinde bir iş değil. Zira onun bu zulmetlerden temizlenmesi cehennem azabına kalmıştır. Ki küfrün cezası da odur.”


Fahr-i Kainat efendimiz, bütün alemlere peygamber olarak gönderilmiştir. Tebliğ vazifesinin sınırları bütün alemi içine alır. Hiçbir topluluk bu çemberin haricinde değildir. İnsanlığı islamda kardeş olmaya davet etmişler, hiçbir toplulukta bulunmayan düşünce, hareket ve yaşayışı tesis etme gayretinde olup, taklitten uzak, Allah’ın emirleriyle sünnet-i seniyyeyi mezcederek yepyeni bir yaşayış tesis etmişlerdir.
“Kim bir kavmi severse Hz.Allah, o kimseyi onlarla beraber haşreder”   buyururak, ümmetini ehl-i küfre benzemek ve onlara sevgi beslemekten sakındırmışlar; sünnet-i seniyyeleriyle de bunu fiilen tatbik etmişlerdir. Onlar saçlarını uzatırlarsa, o kısaltıyor, onlar yatarlarsa o uyanık duruyor, onlar bir gün oruç tutarlarsa, o iki gün tutuyor ve onlara muhalefeti  ve sünnet-i seniyyeye sarılmayı emrediyordu.
Hal böyle olunca
İzah etmeye çalıştığımız hususlar müvacehesinde, halk arasında noel ve yılbaşı olarak tabir edilen, ancak bir müslümanla en ufak bir alakası olmayan miladi senebaşı hususuna çok kısa olarak temas etmek isteriz. Bildiğimiz bilmediğimiz nice nice rezaletin işlendiği böyle bir gece biz mü’minlere duvara astığımız takvimin tükenip bir yenisinin konulacağını hatırlatmaktan başka hiçbir şeyi ihtar etmemelidir. Bir mü’minin bu gece niyyetiyle normal günlük yaşayışına ilaveten en küçük bir değişik davranışta bulunması iman, inanç ve i’tikad noktasından büyük tehlike arz etmektedir. Bu sebeple şuurlu bir mü’mine bu gecede düşen vazife; yemesinde içmesinde, giyim ve kuşamında en küçük bir değişiklik yapmayıp, sadece Ümmet-i Muhammedin bu gecenin zulmetinden emin olmaları ve hakiki iman ve hidayet üzere hayatlarını tamamlamaları için Cenab-ı Hakk’a çokca dua ve iltica etmektir...
 ( sadakat.net - ücharfbeşnokta )

[/SIZE]


İhmal ihanete eşittir...

Tarih yazılırken okunmaz, yazıldıktan sonra okunur...