ÜÇ ÇEŞİT DOST
İslam büyükleri dostları üç çeşide ayırırlar:
Birincisi: Gıda gibidir. Onlara her zaman ihtiyaç vardır.
İkincisi: İlaç gibidir. Onlara arada sırada ihtiyaç vardır.
Üçüncüsü ise: Dert gibidir. Onlara hiçbir zaman ihtiyaç hissedilmez,
fakat onlar rahatsızlık vermekten çekinmezler.
Acaba biz tanıdıklarımıza karşı hangi cinsten dostluk göstermekteyiz? Onlara karşı gıda
gibi miyiz, ilaç gibi mi? Yoksa dertten farksızmıyız mı?
