Selamün aleyküm...
Epeydir şehir dışındaydım.Çok özlemişim ama monitöre baktıkça nasıl başım dönüyor anlatamam. :?
Bu başlık çok güzel olmuş.Konuyu açan kardeşimize teşekkür ederiz.
Madem tatilden döndük bende bununla ilgili bir anımı anlatayım.
Geçen yaz tatilimizde günübirlik Gökçeadaya arabasız olarak gitmiştik.
Vapurdan indik ve merkeze geldik.Aman Allah'ım hemen herkezin boynunda birer haç vardı.
Esnaf ona keza...Hemen en yakın bir camiye kendimizi zor attık.Ben oturdum caminin bahçesine çıkamıyorum.
Yalvarma ve ikna sonucu ilk vapurla dönme şartı ile caminin bahçesinden zorla çıkarıldım.
Kendi memleketimin toprağı olmasına ramen ne kadar çok çaresiz hissettiğimi anlatamam :oops:
Kaleköy'de namaz kılmak için ikna edildim.Namazdan sonra merkeze indik ve iskeleye gitmek için vasıta beklemeye başladık.
Derken önümüzde bir otomobil durdu.Aynı meşrebten olduğumuz bir aile önümüzden geçerlerken dikkatlerini çekmişiz. :oops:
Bizi davet ettiler ve bizde iskeleye götürmelerini rica ederek davetlerine icabet ettik.
Sonrası ise Allah razi ve memnun olsun bizi bırakmadılar.Ogün son vapura kadar bizi gezdirdiler.
Ömrümüzde unutamayacağımız kadar güzel ve anlamlı birgün geçirmiştik.
hz. Allah'a ne kadar şükretsek az.Kendimizi çok garip hissettiğimiz bir anda kardeşlerimiz imdadımıza yetişmiş oldu.