Büyük sufi Ebû Tâlib Mekkî k.s. anlatıyor:
Adamın biri Medineli bir zata fakirliğinden şikayet etti, sıkıntılarını anlattı. Medineli zat ona:
– Sana on bin altın verilmesi karşılığında gözünü verip kör olmak ister misin? Buna razı olur musun, diye sordu.
Adam;
– Hayır, istemem, dedi.
– Pekâlâ on bin altın karşılığında dilsiz kalmayı ister misin?
– Hayır, istemem.
– Tamam, yine bu para karşılığında el ve ayaklarının kesilmesini ister misin?
– Hayır istemem.
– Peki, aklını verip deli olmak ister misin?
– Hayır, onu da istemem, dedi adam. Bunun üzerine Medineli zat:
– O halde elli bin altın değerinde şu azaların varken niçin sana bunları veren Mevlâ’nı şikayet ediyorsun? Haline şükretsene, dedi.
