SADAKAT MEDRESESİ > TALİM VE TECVİD İLİMLERİ

"Vettini"deki «vav»

(1/6) > >>

hureyre:
Mekteplerde Arapça'nın ilmî lisan olarak okutulduğu yıllarda bir imtihan komisyonu bir talebeyi Arapça'dan imtihan ediyor. Üyelerden biri çocuğa:
—  «Vettîni» süresindeki «Vav»ın ne vavı olduğunu soruyor. Talebe:
—  Atıf vavı'dır efendim, diye hiç düşünmeden cevap veriyor. Komisyon başkanı:
—  Âferîn evlâdım, çık, diyor. Çocuk çıkınca soru soran üye: 
—  Efendim çocuk yanlış cevap verdi. Buradaki "vav" atıf değil, yemin "vav"ıdır, diye itirazda bulu-nuyor. Başkan:
—  Hakl ısınız; yalnız ben bu çocuğun, vaktiyle ba-basını imtihan ederken de aynı soruyu sormuştum. Babası," Vettîni'de vav var mı?» demişti. Halbuki oğlu yanlış söylese de vav'ı inkâr etmiyor. Bu büyük gelişmeden dolayı, «âferin» diyerek çocuğu çıkardım, diye cevap veriyor.

ben biryolcuyum:
ilginç gelişme :)  :)  :)

Oruc_Reis:
:D  :wink:

müteallim:
:wink:

muallim_abi:
:) Allah razı olsun..

Benim de aklıma gelen bir tane var:

Talebenin biri 15-20 sene bir şeyhin hizmetinde ilim okur ve teyemmüm hususunda yüksek ihtisas yapar, senelerce de bunu okur.

Herşey bittikten sonra, hocasıyla vedalaşma zamanı gelmiştir, "Hocam" der, "bir hususu daha sorayım son kez, sonra halkı irşad için yollara düşeyim".

"Buyur evladım tabii sor" der hocası.

"Hocam" der, "teyemmümü anladık da, su bulamayınca ne yapacağız?"

Navigasyon

[0] Mesajlar

[#] Sonraki Sayfa