Merhaba herkese. Bu konuyu hangi bölüme iliştirsem bilemedim. Kusura bakmayın, yeni üyeyim.
Ben imam-hatip mezunu ve dindar bir ailede yetişmiş üniversiteli bir genç kızım. Bu zamana kadar dindar bir insan olarak geldim.
Ama son birkaç yıldır İslam'da bazı hükümleri beğenmiyorum, bana hoşuma gitmiyor, beni rahatsız ediyor. Özellikle kadınla ilgili hükümler bunlar. Ve bu beğenmemezlik Allah'ı Rab olarak görmeme anlamına da geliyor, bunun farkındayım.
Yıllardır ailem her isteğimi reddetti. Küçüklüğümden beri resme ve tiyatroya karşı ilgim vardı. Dergilere yazı yazmak, filmlerde seslendirme yapmak hayalimdi. Gerçi hala da öyle. Gizli gizli kendimi geliştirmeye devam etsem de yeterli değil. Ama ne zaman bunları dile getirsem beni azarladılar, boş uğraş olduğunu söylediler.
Hayatımdan hiç mutlu değilim. Sürekli ''Evlenene kadar biz ne istersek o olacak!'' diyorlar. Evlendikten sonra bu hak kocama geçecekmiş. Ben buna katlanamıyorum. Ben böyle yaşayamam.
Son zamanlarda ibadetlerden iyice uzaklaştım, zaten artık zevk de almıyorum.
İyi bir üniversitede, iyi bir bölüm okuyorum. Kendi ayaklarımın üzerinde durabilirim, maddi olarak kendimi geçindirebilirim.
Birkaç aydır açılmayı düşünüyorum. Ama biliyorum bir kez bunu yaparsam bir daha asla kapanmam, kapanamam. Ve bu ailem için, akrabalarım için, hatta oturduğum çevre için bile büyük bir olay olur.
Çok mutsuzum. Kime danışsam kafamdaki sorulara cevap bulamıyor ve tekrar İslam'a karşı içime aynı sıcaklığın gelmesini sağlayamıyor.
Sizce bile bile yanlış yapmak mı, yoksa akılda sorularla mutsuz yaşamak mı?