Hutbe: Yaşlılara Hurmet 30 Cemaziyelevvel 1431 (14 Mayıs 2010)
الاية: اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفاً وَشَيْبَةً يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْقَدِيرُ
الحديث: لَيْسَ مِناَّ مَنْ لَمْ يَرْحَمْ صَغِيرَنَا وَ لَمْ يُوَقِّرْ كَبِيرَنَا
Muhterem Müslümanlar,
İnsanların huzur içinde yaşamaları, fertler arasında büyük küçük münasebetlerinin iyi bir şekilde yürütülmesine bağlıdır. Özlenen bir huzurun oluşması, yaşça “büyük” olan kimselerin küçüklere şefkatli davranmasına ve sevgi göstermesine, küçüklerin de yaşlılara karşı saygılı olmasına bağlıdır. Yüce Allah(c.c)’ın koyduğu kanun icabı insan doğar, büyür, yaşlanır ve ölür.
Ömrümüz olduğu müddetçe yaşlanmak, yaşlanıp güçsüzleşmek her insanın başına gelecek bir hakikattir. İnsanoğlu uzun geçen ömrüne bakıp aldanmamalı, günlerini hiç bitmeyecek sanıp gaflete düşmemelidir. Allahü Teala ayet-i kerimede “Allah, sizi güçsüz olarak yaratan, sonra güçsüzlüğün ardından bir güç veren, sonra gücün ardından bir güçsüzlük ve yaşlılık verendir.
O, dilediğini yaratır. O, hakkıyla bilendir, hakkıyla kudret sahibidir” (1) buyurmuştur. Kur’an-ı Kerim’de işaret edilen bu hususu devamlı göz önünde bulundurmalı, dünyaya geldiğindeki güçsüzlüğün, ömrü olduğu sürece yaşlılığında da başına gelebileceğini bilmelidir.
Bize düşen, içerisinde bulunduğumuz zamanı en güzel ve hayırlı bir şekilde değerlendirmek ve salih amel işleyerek kötülüklerden uzak kalmaya çalışmaktır.
Kıymetli Müslümanlar,
Peygamber efendimiz (s.a.v); “Küçüklerimize merhamet etmeyen, büyüklerimize saygı göstermeyen bizden değildir”(2) buyurarak büyüklerimize saygıyı işaret etmiştir. Yaşlılara bakmak, hizmetlerini üstlenmek konusunda ise “Herhangi bir genç, bir kimseye yaşlı olduğu için ikramda bulunursa Allah o gence, yaşlılığında kendisine ikramda bulunacak birini nasip eder” (3) buyurarak gençleri bu hizmete teşvik etmiştir.
Hiç şüphemiz yok ki, bugünün gençleri, yarının yaşlılarıdır. Öyle ise bizim de bir gün yaşlanacağımızı göz önüne alarak yaşlılara özellikle de ana babamıza, dedelerimize ve ninelerimize saygılı davranmalı, aile büyüklerimizi el üzerinde tutup bu konuda çocuklarımıza ve gençlerimize örnek olmalıyız.
Aziz Din Kardeşlerim,
Günümüz şartlarında, iş-güç telaşından birçok değerlerimize ne yazık ki gerekli önemi vermemekteyiz. Bazen ekranlarda evlatları tarafından sokağa terk edilen yaşlılarımızı görmek ne kadar üzücüdür! İnsanın ne ekerse onu biçeceğini aklımızdan çıkarmamalıyız. Oysa yaşlılara hürmet ve ihtimam göstererek onların gönüllerini ve dualarını almak önemli bir görevdir.
Onlara güzel ve tatlı söz söylemek, merhamet ve tevazu göstermek ihmal edilmemesi gereken dini bir vecibedir. Onları her daim evlerimizin bereketi, sosyal hayatımızın rehberi, dünyamızın imtihanı, cennetimizin sebebi bilmeliyiz.
Herşeyin madde ile izahı mümkün değildir. İnsanın maddi yapısının ötesinde mânâ hakîkati vardır. Büyüklerimiz, üzeri meyve dolu bir ağaç dalı gibidir. İsteyen, onların “Tecrübe” meyvelerinden faydalanır, isteyen problemlerini onların fikirlerini sorarak halledebilir. Onların duasını alanlar, istediklerine nâil olurlar.
1- Rûm, 30/54
2- Tirmizi, Birr, 25/15 (IV, 322)
3- Tirmizi Birr, 25/75 (IV, 372)
