Ben kendimi unuttum aklıma yaban girdi
Sevdiğini severdim ne istersem verdi
Çöller gülistan olur demir dağlar erirdi
Gökkubbeyi inleten duaları yitirdim
fetihlerin müjdesi rüyaları yitirdim.

Benliğimi gam yüklü bedbaht duygular sardı
Ümit heyecan dolu ne sevdalılar vardı
Sofralar kalabalık az ile çok doyardı
Besmele şükür gitti bereketi yitirdim
Heyhat hayırdan yana her niyeti yitirdim

Hayat öyle ucuz ki varsa yoksa eğlence
Vicdanlar talan olmuş firar etmiş düşünce
Ademoğullarına ne getirdin ey gece
Ben başucumda duran saadeti yitirdim
Ötelerden hediye ibadeti yitirdim

Bir acayip durm var korksun kabrinde ölü
Güllere kezzap döktük verem ettik bülbülü
İsraf cinnet intihar....bu
Teraziler ayarsız adaleti yitirdim
Sevgiyi cömertliği metaneti yitirdim.

Cografyam mahzun şimdi tarih kapımı çalar
Yıkılan hayallerim sızlar gözlerim dolar
Hüznümden sararıyor çevirdigim sayfalar
Kalemim küstü bana okumayı yitirdim
Kılıç kında paslandı oku yayı yitirdim.

Anlamaz anlayamaz derdimi biganeler
Sizden medet umarım Hak dostu divaneler
Ağlasın çoluk-çocuk ağıt yaksın anneler
Ceddimden miras kalan asaleti yitirdim
Ben dillere destan bir memleketi bitirdim

                                  SERVET YÜKSEL