Ders alınacak bir eşek hikâyesi
Günlerden bir gün, köylerden birinde, bir adamın eşeği kör kuyulardan birinin içine düşmüş. Niye düşer, nasıl düşer diye sormayın. Eşek bu, düşmüş işte.
Hayvancık saatlerce acı içinde kıvranmış, anırmış, sesini duyurmaya çalışmış. Derken eşeğin sahibi gelmiş kuyunun başına.
Bakmış zavallı eşek kuyunun dibinde melül mahzun bakınıyor. Üstelik de yaralı. Bir hal çaresi düşünürken bir koşu gidip köylüleri yardıma çağırmak gelmiş aklına.
Ne yapsak, ne etsek de şu eşeği kuyudan çıkarsak derken, bakmışlar ki hayvan zaten yaralı, belki de kırık çıkığı da var, çok acı çektiği de belli, artık kurtarılsa da işe yaramaz düşüncesiyle çıkarmaktan vazgeçmişler ve üzerini toprakla doldurmaya karar vermişler. Herkes eline geçirebildiği ne varsa başlamışlar kuyuyu toprakla doldurmaya.
Zavallı hayvan, üzerine gelen toprakları her seferinde silkinerek üzerinden atmış. Onlar yukarıdan atmış, eşek silkelenerek her defasında toprağı altına almış.
Derken, ayaklarının altına aldığı toprak sayesinde her defasında biraz daha yükselmiş ve giderek yukarıya çıkmaya başlamış eşek. Köylüler de şaşırmışlar hayvanın giderek yükselmesine. Onlar atmış eşek yükselmiş derken neticede hayvan yukarıya çıkmayı başarmış.
"Hayat, bazen bizim de üzerimize abanır. Üstümüzü toz toprakla örtmeye çalışanlar çok olur. Bunlarla baş etmenin tek yolu sızlanmak değil, düşünüp silkinmek ve kurtulmaktır. Aydınlığa bir adım daha yaklaşmaktır. Kör kuyuda olsak bile!"
taşıma suyla değirmen çevirmek, el toprağıyla yükselmek her zaman mümkün müdür sorusu geldi aklıma. Ardından, IMF'den gelecek yardımları düşündüm. IMF girdiği ülkelerden birçoğunu büyük sıkıntılara soktuğu halde, üzerimize serpilen bu toprağı (kredileri) her defasında altımıza alıp yükselebilir miyiz, yoksa hepten batar gider miyiz diye sordum kendi kendime. Konunun uzmanları soruyu daha iyi cevaplandıracaklardır. Biz bu kadarıyla iktifa edelim. (Teşbihte hata olmaz. Anlattığımız sadece bir hikâyeydi. Neyi neye benzetmiş tartışmasına girmeyelim lütfen.)
m2)) m2))
Bu hikayeyi okuyunca aklıma benzer başka bir hikaye geldi:
İki fare (sanırım fareydi) içi süt dolu bir kovaya düşmüş. Zıplamaya çalışmışlar, bir türlü çıkamamışlar. Bir tanesi nasıl olsa buradan kurtulamayacağız diyerek pes etmiş, kendini bırakmış ve boğulmuş. Diğeri azimle çırpınmaya devam etmiş. Uzunca bir süre çırpınmış ve süt katılaşıp yağ haline gelmiş. Fare de yağın üzerinden zıplayarak kurtulmuş.
Aslında bu benzer hikayelerde fare de eşek de çabalarının sonucunda kurtulacaklarını bilemezlerdi... Fakat asla pes etmeden mücadele etmeleri kurtulmalarına sebep oluyor.
Teşekkürler İhvan...
ihan sağolasın hoş bir paylaşım
duha,günbatımı,istikamet şahadet..okuyan gözlerinize sağlık bende teşekkür ederim..
Allah (c.c.) razı olsun kardeşim , istifadeli oldu inşaAllah.
:)
bir esek bile ders veriyor zm3))
Çok güzel, teşekkürler... &))
1. Kalbinizi nefretten arındırın - Affedin.
2. Düşüncelerinizi endişelerinizden arındırın - Çoğu zaten hiç gerçekleşmez.
3. Basit yaşayın ve elinizdekilerin kıymetini bilin.
4. Daha çok verin.
5. Daha az bekleyin
(4.daha çok verin)evet hele bu ayda elimizi korkak alıştımayalım.zekatlar fitreler talebe-i ulüma, :happy_166: gf))zarflarımızı dolu dolu verelim gf)) s4))
çok güzelmiş...
&)
Alıntı yapılan: gülçiçek - 28 Ağustos 2010, 18:16:16
(4.daha çok verin)evet hele bu ayda elimizi korkak alıştımayalım.zekatlar fitreler talebe-i ulüma,))zarflarımızı dolu dolu verelim
zs2))