Genç kız,üzgün görünen yabancıya gülümsedi.Geçmişte bir arkadaşının yaptığı bir iyiliği hatırladı ve ona teşekkür mektubu yazdı.Bu mektup arkadaşının öyle hoşuna gitti ki yemek yediği lokantada iyi bir bahşiş verdi.Bu bahşişin miktarına şaşıran garson,paranın bir kısmını yolda gördüğü fakire verdi.Fakir adam çok sevindi;çünkü iki gündür ağzına lokma koymamıştı.Yemeği bittikten sonra kaldığı izbe odaya gitmek üzere yola koyuldu.Yolda,soğuktan titreyen bir köpek yavrusuna rastladı ve onu alıp eve götürdü.Soğuktan kurtulup başını sokacak yer bulduğu için çok mutluydu.
Gece evde yangın çıktı.Köpek yavrusu havlamaya başladı.Bütün ev halkını uyandırana dek havladı ve ev halkı kurtuldu.Kurtulan çoculardan birisi büyüdü ve cumhurbaşkanı oldu.
Bunların olmasını sağlayan ise bir kuruşa bile mal olmayan masum,sıcak ve içten bir GÜLÜMSEME idi...
hayır bir iş hayırlara vesile oluyo demekki...
ee RASUL boşuna dememiş hiçbir şey yapamıyorsan gül diye..