Çok zaman önceydi.O kadar zaman önceydi ki zaman diye bir şey
> yoktu.İnsanlar güneş doğup batıncaya kadar yaşıyorlardı hayatı.Bir
> daha hiç olmayacakmış gibi dolu ve anlamlı.Derken zaman diye üç
> parçalı bir şey icat etti insan.Bir parçasına dün dedi, diğer
> parçasına bugün,öteki parçasına da yarın.Sonra fesat karıştı zamana ve
> insan bugünü unuttu.Dünü düşünüp pişman oldu, yarını düşünüp
> telaşlandı; ama işin ilginç tarafı tüm telaş ve pişmanlıkları güneş
> doğup batıncaya kadar yaşadı.Farkında olmadan rezil etti bu gününü.
> Oysa yarın, bugüne dün diyor, dünde bu gün için yarın diyordu.Bir
> türlü beceremedi.Bir eliyle yarına, diğer eliyle düne yapıştı.Bu günü
> eline yüzüne bulaştırdı...Mutsuz oldu insan.VE ne gariptir ki yarının
> telaşı da, dünün pişmanlığını da hep bugün yaşadı; ama bugünü hiç
> yaşayamadı.Ne yarın ne de dün!
