Yorumlarınız ve görüşleriniz fevkalade degişik ve güzeldi arkadşalr.Bende şu şekildekendi hikayemi paylaşarak katılmak isterim sizlere;
5 Yıllık emek vermiş diz çürütmüş bir insan olaraktan,ailemde hakeza hizmet ehli insanlar.Akrabalarımızın baskısıyla, annemin baskısıyla babam zaten hiç sormadı istiyomusun diye.Bende peki dedim.(ve daha öncesinde bnm küçügümü anlaşmışlardı yetişkinler gençlere sormadan.)Teyze çocugu daha iyisinimi bulacaksın dediler ve teyzemler geldiler bize.
Sizin 2 sayfadır tartıştıgınız şöyle olsun böyle olsun,vs vs diye kafa yordugunuz,benim hayatımın dönüm noktası bu şekilde başladı işte.Eşimi hiç görmedim daha önceden,ne istemeye geldiklerinde,ne nişanda hiç bişeyde görmedim.Nişan olduktan 15 gün sonra zoraki konuşmaya başladım.Anlayacagınız akraba daha iyisinimi bulacaksın diye kaldırdı verdiler.3 aylık nişanlıyken,eşim geldi izne bize geldiler annesigil akşam geldi sabha gittiler.Eşim kaldı.Babam katı kuralları olan birisi.Annesigilin gittigi akşam dediki eşime ''sen artık yarın gidersin heralde'' dedi.Oda ne desin gidemem diyemedi.Bu arada ben ilk kez görüyorum eşimi.Ne çirkin zayıf bi çocuk dedim.(Her insanın gözünde yetiştirdigi belli bi çerçeve vardır.)Ertesi gün eşim gitmeden gidip resmi işlemleride yaptırdı babam.İmzamıda attı bi güzel.Öyle gnderdi.Gün geldi zamn geçtikçe nişandan dönmeyi aklımdan çok geçirdim.Ama bunu yaparsam babam bana iyi demzdi.1yıl nişanlılıgın ardından dügün günü geldi çattı.2.kez orda gördüm tekrar.Dügünüm bile o kadar entersandıki inşllh benden başka kimsenn başına gelmez.kız kaçırmaktan farksızdı.evlendikten 5 gün sonrasıydı, eşim işi dolayısıyla yeni tayin yeri olan dogunun terör şehri diye bilinen bir memlekete geldi.Ben kayınvaldemlerde kaldıgımın 22.günüydü.gitmek istemedgim bir konu yüzünden tartışmafalan bir sürü kavga çıktı.Hiç sesimi bile çıkaramdım.Dayılarım yakın, telefon telefon üstüne gelin götürün.Bir köye,bir aleme rezil etti anlayacagınız.Eşim 20 günde 15 günde bir arar.Telefon çekimiyoki.Şehre gelince arıyo mecbur.Hiç bişeyden haberi yok,olan bitenden.Ailemde o gün izne gelmiş.Babam dedi biz götürelim biraz.1 ay annemlerde kaldım.Kayımbabam arıyor ben açmıyorum telefonlarını.ondan sonra başladı adam,'' bu şimdiden böyle yapacaksa boşansınlar bunlar''.ben anneme bak görüyomusun bacım dedin kaldırdın verdin gördünmü işte..Anlicagınız 2 ay boyunca çektigimi bir ben birde Allah bilir.Otursam laf kalksam laf oldu,cümle aleme dedikodumu yaptı yaşlı yaşlı insanlar yaşlarına başlarına bakmadan.Sonrasında evimizi kurduk yerleştik.Eşim 10-15 günde gelir.tek başıma....her vakit helikopter sesi,her köşede zırhlı araçlar,her gün duyulan şehit haberleri....Neyseki çok şükür arkadşalrımı buldumda zamnla bir çok şeyi atlattım.hep destek oldular.hiç garip oldugumu hissetmedim saolsunlar.kardeşlik bagı işte....
Her zamn ailemi ve eşimin ailesini zamn zamn eşimi suçladım,bazan kendimde aradım suçu.ama işin içinden çıkamadım bi türlü.Çünki eşimin işiyle ben o kadar zıtızki birbirimize.Birlikte degil çarşıda sokaga bile çıkmıyoruz.Bnm diz çürüttügümü emek verdigimi biliyolardı bile bile beni bana zıt olan birisiyle yaşamamı istediler.1,5 yıl boyunca hep yıllarca onlara gitmiyecegimi,çocugum olsa bile göstermeyecegm diye düşündüm durdum..Şu gün olmuş eşimin ailesini aramam bile.Kendi ailemde dahil arasalarda açmam telefonlarını bile.Daha yeni yeni annemlerle görüşüyorum.Oda onlar arıyor beni.Mecburren gittigimde ailemle hep tartıştık kavga ettik.İçimde biriken kızgınlık çok fazla.Anlatamam bunu size.(Benim küçügümüde teyze çocuguna verdiler.Ama onu istedigi birine verdiler.bnm suçum cezam neydi???diye düşündüm ama ,kaderi ilahi dedgmz takdiri ilahi aklıma geldi.)Geçen zaman sürecinde, babama sordum ''hiçmi düşünmedin bu çocuga emek verdm yetiştirdim götürdüm ..... adama verdim diye hiç için sızlamıyomu,kendini sorgulamıyomusun dedim.hiç vicdan azabı çekmiyomusun,hiç kendini suçlamıyomusun '' dedim!!!hyr'' dedi.''Öle icap ediyodu öle oldu.''dedi bana.Bende içimden öbür dünyada senden bunun hesabını elbet sorarım dedim.Kayınlarımlada aram açık epey bi,bizden nefret ediyosun,bizi suçluyosun,hiç bizi sevmedin,kardeşim bizim sözümüzü dinler,biz 20 yıllık ailesiyiz,sen daha 3 günlüksün,vs vs.diyerekten kendi suçluluklarınıda itiraf ettiler.Hatalarını bilmeleride sonuçta bişey diye düşündüm.Herkes bana bak sen çok çalışıyosun çaya falan gitme arkadşalrına.Sonra işinden gücünden olur senin yüzünden diye her defasında sıkıştırırlar beni.Ben içimden derimki onlara bunu zamanında düşüncektiniz.Balık sudan çıkınca yaşarmı yaşamaz elbette.Susuz kalmak ölümün habercisidir..
Eşim eve zamn zamn geldigi halde 1-2 gün fazla kalsa keşke gitse biran evvel derdim kendi kendime.Hep ayrılmayı düşündüm.Ama ayrılsamda başka çıkış yolum yoktu.Babam çok katı kural sahibi bir insandı.Eger ayrılsam bütün aileyi res çekmem gerekecekti..Yapamadım bunu.yapamazdımda eşime.o melek gibi bir insan,çok masum,fevkalade birisi,kıyamadım ona.Bana haksızlık etselerde yapamam diye düşündüm kendi kendime....
_______________________________________________________________________________________
Şimdimi;2 yıl olcak 20 gün sonra evleneli.Eşime alıştım şükürler olsun.Ayrı kaldıgımız süre zarfında onu sevmesini ögrendim ve bunu başardım sonunda.Onun beni sevdigi kadar sevemem belki ama, bende onu seviyorum.Onu kabullenmeyi başardım.Bu bnm için çok büyük bişiy.Bu yaşam tarzını bu Allahsız insanların içinde yaşamayı ögrendim.Eski pozitif enerjimi,hayata pembe gözlüklerle baktıgım günlere döndüm tekrar.Yaşama sevincime tekrar kavuştum.Bu süre zarfında hataya düştügüm zamnlar da oldu.Şimdi dogunun bu ücra köşesinden batıya yolculugum var.Yeni bir şehirde yeni bir hayat bizi bekliyor.Hatta hayata yeniden başlicam.Yeniden sevmesini ögrenicem.Gözlerimi kapattıgımda vicdan azaplarımla birlikte,garip bir huzur olucak belkide.Yaşama yeniden tutunucam sımsık bi şekilde.Tek sorunum başımdaki bez parçası olan eşarbım.(Ama ailemle,ailesiyle hala barışamadım bir türlü.Bunu başaramadım henüz daha.galiba bunun için epey bi zamn gerekiyo bnm için..)
Benligimden, ahlakımdan, iman gücümden,piranımdan,hizmet aşkımdan,itikadımdan hiç bir şey kaybetmedim şükürler olsun.Tek eksigim,dara düştügümde aklıma gelen bilmedigi görmedigi kardeşlerine dua eden siz dua neferlerinin duası.Ben ve bnm gibiler sizlerin duaları sayesinde ayaktayız bunu hiç unutmayın olurmu..
İnşllh başınızı agrıtmamışımdır:Ve son olarak;
istemediginiz hiç bişeyi sakın ha sakın yapmayın velevki insanlar sizi zorlasa bile...Unutmayın ki zorla güzellik olmaz!!!! 
:dragur:
