Kır Çiçekleri
Gül için dikenine katlanabileceklerini söyleyenlerdir, kir çiçeklerini göremeyecek kadar güle baglanmis olanlar 'Gül' derler, baska bir sey demezler üstüne...
Ömürleri güllere ulasmak için tükenirken, ehemmiyet vermezler, ayak altinda kalan, gül kadar narin, gül kadar güzel ama güzelligi fark edilmeyen kir çiçeklerine. Mutlu olma sevdasina düsmüslerdir kendilerince.
Mutlu olmak için zorluklara katlandiklarini bile söyleyebilirler. Onlar için güzel bellidir artik. Takvim yapraklari birer birer düserken, kimi zaman yol katedemediklerine üzülürler. Oysa güzellikler yanibaslarindadir her zaman, ama onlar her zaman güzellikleri uzakta aramak sevdasindadirlar. Uzaktaki kiymetlidir; zorluklarla elde edilen degerlidir; aradiginda elinin altinda olmayan güzeldir, derler.
Yanildiklari tek nokta var: Onlar hep uzaklara bakarken, birileri katlanmistir, onun güzel bulmadiklarina, birileri kiymet vermistir kir çiçeklerine...
Mutlu olmak için, gelecek bir yarini beklemezler. Ayaklar altinda ezilenlere ehemmiyet verip, onlardaki güzelligi fark edip, yarini beklemeden, bugünden mutlu olmaya baslayanlardir onlar. Bir kir çiçeginin güzelligi onlar için yeterlidir. Gülde gönülleri varsa bile, onlara ulasmak için ömür tüketmekten korkarlar ve kir çiçegindeki gül güzelligini fark ederler.
Insan her zaman güzeli ister, güzel hastasidir. Güzele ulasmak için ömrünü feda eder. Oysa bir baksa etrafindakilere, mutlak bir güzeli fark edecektir. Ama tek bir düsüncenin kavanozunda kapali kalmistir. Güzeli ararken, ezerek geçtigi bir baska güzeli fark edemeyecek kadar kördür artik. Oysa bir çevirse uzakta takili kalan gözlerini; gönül rahatligi ile bir taksa farkli güzellikleri de görme gözlügünü...
Hayatina renk verse, kir çiçeklerinden demetlenmis bir demetle... Hayatini güzellikler yönüne degil de, güzellikleri hayatin yönüne çevirmeye çalissa...
Bir görebilse kir çiçeginin gül tarafini... Bir görebilse, hayal pinarinin çesmesinin degil de suyunun önemli oldugunu... Yetinse elindeki ile, güzelligini bulmaya çalissa elindekinin. Sevdiklerini gül demetleriyle mutlu edebilme fikrini atsa kafasindan. Bir gün de kir çiçegi toplasa, sunsa sevdiklerine... Hayatini gül arama yolunda feda edecegine, görse kir çiçeginin gül yanini... Bir fark etse ayaklarinin altindakileri,bir ehemmiyet verse kir çiçeklerine. "Sonuçta ikisi de çiçektir. Gül herkesçe güzeldir, kir çiçegi de bence güzeldir." dese. Uzaklara bakmaktan, güle ulasmaktan dermansiz kalacagina, bu enerjiyle kir çiçegini sevmeye ve sevdirmeye çalissa; bu güzelligi sevdikleriyle paylassa. Güle ulasma
arzusuyla kosturanlara gösterebilse kir çiçeginin gül yanini. Anlatabilse gül için ömür tüketmenin bos oldugunu...
Gül güzeldir; ama sevgi mevsimi geçtikten sonra, gül için kosmanin bir anlami kalmayacaktir. Öyleyse hiç vakit kaybetmeden al eline bir demet kir çiçegini, onun sana sundugu mutlulugu görmeye çalis. Çünkü hayat, mükemmeli aramaya yetecek kadar uzun degil!
