DİNİ KATEGORİLER > İSLAMİ SORULARINIZ VE CEVAPLARI
İmam-ı Rabbani (k.s.) Hazretleri böyle bir söz söylemiş midir?
Mücteba:
8- Sorunun Cevabı
Yazarın alıntı yaptığı "Onların akla dayanan, düzgün İlimlerinden biri geometridir ki, ne dünya saadetine ne de ebedi kurtuluşa faidesi yoktur. Bir üçgenin üç iç açısının toplamı iki dik açıya [180 dereceye) eşittir demek ve bunu ispatlamak insanlığa ne kazandırır?" tercümesi yanlış olup sözün doğru tercümesi şöyledir:
“İslam dünyasında İlahiyyun(ilahiyatçılar) ismiyle tanınan batı felsefecilerin tehlikeli maksat ve taleplerinin ispatı için, batıl(gerçeğe uymayan) şahit ve deliller uydurarak düzenledikleri fasit(bozuk) geometrinin hakikatte hiçbir anlamı ve faydası yoktur. (Pythagorasçılar’ın) En önemli simgelerinden olan aynı zamanda evreni oluşturan boyutları da içeren Eşkenar Üçgen(Tetractkys) hakikatte hiçbir şey ifade etmez”
Mektûbu Şerif’in tamamı incelendiğinde İmam-ı Rabbani (k.s.) Hazretleri ilgili sözü “Felsefecileri, felsefecilere tabi olanları, zındıkları, sofiyeye benzeyen mülhidleri red” bölümünde söylemiştir.
İlgili bölümün kırık mânâdan çıkarılan toplu mânâsı incelendiğinde ise İmam-ı Rabbani (k.s) Hazretlerinin bu sözü iddia edildiği gibi İslami ilimlerin akli ilimler sınıfından fen ilimleri sınıfında yer alan hendese ilmi açısından değil nakli ilimler sınıfında yer alan Kelâm İlmi yani Ehlisünnet vel-cemaat itikadı açısından söylediği anlaşılmaktadır. Dolayısıyla sözün mutlak olarak geometri ilmi için değil felsefecilerin gerçeğe uymayan tehlikeli maksatlarını ispatlamak için batıl(gerçeğe uymayan) şahit ve deliller uydurarak düzenledikleri fasit(bozuk) geometri için söylendiği açıktır.
Mücteba:
7- İlgili Sözün Doğru Mânâsı ve Tercümesi
Yazarın alıntı yaptığı 266. Mektûbu Şerif’deki sözün doğru mânâsı ve tercümesi şöyledir:
Sözün doğru Mânâsı:
Onların düzenlediği ilimlerden biri Hendese ilmidir. Ki bu ilmin hiçbir faydası yoktur. Onda bir yarar da yoktur. Nerede lazım olur? Üçgen şeklin üç açısının eşit olması ne ifade eder?
Sözün doğru Tercümesi:
“İslam dünyasında İlahiyyun(ilahiyatçılar) ismiyle tanınan batı felsefecilerin tehlikeli maksat ve taleplerinin ispatı için, batıl(gerçeğe uymayan) şahit ve deliller uydurarak düzenledikleri fasit(bozuk) geometrinin hakikatte hiçbir anlamı ve faydası yoktur. (Pythagorasçılar’ın) En önemli simgelerinden olan aynı zamanda evreni oluşturan boyutları da içeren Eşkenar Üçgen(Tetractkys) hakikatte hiçbir şey ifade etmez”
Mücteba:
6- Değerlendirme
İmam-ı Rabbani (k.s.) hazretleri bölüm içerisinde diğer felsefecilerde olmayıp ilahiyatçılarda olan iki özelliği sayıyor ve açıklamaya ikinci özellikten başlıyor.
İkincisi: Tehlikeli maksat ve taleplerinin ispatı için, batıl(gerçeğe uymayan) şahit ve deliller uydurup fasit(bozuk) mukaddimeler tertip etmeleridir.
Aristoteles’in doğa felsefesi çerçevesinde düzenlemiş olduğu bozuk “Evren Modeli”ni reddedikten sonra onu akıllı sayan Farabi ve İbn-i Sina gibi Müslümanları daha ahmak ve daha beyinsiz olarak tanımlıyor.
Onların bu tehlikeli maksat ve taleplerinin ispatı için düzenledikleri geometrinin hiçbir anlamı ve faydası olmadığını söyleyip; Pythagorasçılar’ın en önemli simgesi olan aynı zamanda evreni oluşturan boyutları da içeren Eşkenar Üçgen(Tetractkys)’e yükledikleri anlamın hiçbir şey ifade etmediğini; aşırı derece önem verdikleri Pythagorean(Pisagor Üçgeni) ve Karakök Üçgeninin amaçsız olduğunu söylüyor.
Bunların yanında Tıp, Astronomi ve Ahlak konularında değerli düzenlemelerinin olduğunu fakat onları da önceki peygamberlerin kitaplarından çaldıklarını söyleyip İmam Gazali Hazretlerinin El-Münkız Mine’d-Dalâl isimli eserini kaynak gösteriyor.
Buna karşın;
İlahiyatçılara karşı getirdikleri delil ve kanıtlarda Peygamberlere uyanların hata etmelerinin sorun olmadığını ve buna mecbur da olmadıklarını, onlar için Peygamberleri taklit etmenin yeterli olduğunu söylüyor.
İlahiyatçıların ise peygamberlere uyup onları taklit etmek yerine oluşturdukları gerçeğe uymayan inanç ve itikadlerini delillerle ispat etme yolunu seçip gerçeklerden saptıklarını ve insanları sapıttıklarını söylüyor.
İmam-ı Rabbani (k.s.) hazretleri bu noktadan sonra diğer felsefecilerde olmayıp ilahiyatçılarda olan birinci özelliği Eflatun’dan misal vererek açıklıyor.
Birincisi: Ahkâm-ı münzeleyi(indirilen hükümleri) tanımamaları, onları inkâr etmeleri; Gönderilen haberlere(Peygamberlerin haberlerine) inat ve düşmanlık etmeleridir.
Eflatun’a İsa (a.s)’ın daveti ulaştığında hiç düşünmeden ve anlamaya çalışmadan reddettiğini; söylediği bir sözü alıntı yaparak misal gösteriyor.
Böyle davranmasının kaynağını ise son derece inatçı ve beyinsiz olmasına bağlıyor.
Çoğu felsefecinin beyinsiz olduğunu dolayısıyla hepsinin beyinsiz olduğunu bir beyitle açıklayıp, konunun tamamı hakkında görüş sahibi olmamıza vesile olan dûa’yı yapıyor.
Oğlu Muhammed Masum (k.s.) hazretlerinin İslam akaidi (inançı ve itikadi) ve fenni açısından temel eser niteliğinde olan Mevâkıf Şerhi’nden cismin tanımı, mürekkeb ve basit olarak ikiye ayrılması, ay üstü ve ay altı cisimleri, felekler, arzın mahiyeti, mürekkeb cisimlerin imtizacı, nefis ve nefsin nebatî, hayvanı ve insanî olmak üzere çeşitleri, cisimlerin yaratılmışlığı, boyutlarının sınırlılığı gibi bazı özellikleri, nefisler, nefs-i natıka, nefsin bedene taalluku ve akıl konularını içeren cevherler bölümünü tamamladığını ve son derece istifade ettiğinden bahsediyor.
Diğer taraftan günümüzde Osmanlı'nın geri kalmışlığını bu eserin medreselerden kaldırılmasına bağlayanlarla bunu kabul etmeyenlerin tartışmaları Mevâkıf Şerhi’nin önemini açıklamaktadır.
http://www.osmanli.org.tr/yazi-7-203.html
http://www.mustafaarmagan.com.tr/medreseden-akli-ilimler-cikarildi-mi.html
Mücteba:
5- Mektûbu Şerif’teki İlgili Bölümün Detaylı İncelemesi
İmam-ı Rabbani (k.s.) Hazretleri, İmam-ı Gazali Hazretlerinin İlâhiyyûn yani ilahiyatçılar olarak isimlendirdiği felsefecilerin görüşlerini reddetmektedir.
Kimdir bu felsefeciler?
Aristoteles, Aristoteles’in hocası Platon, Platonun hocası Sokrates
Aristoteles’in arkasıdan gidip Ehl-i Sünnet vel-cemaat dairesinden çıkan Farabi ve İbn-i Sina gibi Müslümanlar…
1- Aristoteles’in Bölüme Mal Olmuş Bozuk İnanç ve itikadleri
Aristoteles'e göre dünya küre biçimindedir ve her şeyi içine alır; evrenin merkezinde Yer vardır ve Yer hareketsizdir. Aristoteles Dünyadaki devinimleri yıldız ve gezegenlerin yönettiğini düşünüyordu. Ancak gökyüzü cisimlerini de hareket ettiren bir şey olmalıydı. Bu güce Aristoteles "ilk devindirici" ya da "Tanrı" diyordu. "İlk devindirici"nin kendisi hareket etmez ve o gökyüzündeki cisimlerin ve dolayısıyla doğadaki her şeyin hareketlerinin "ilk nedeni"dir.
Aristoteles’in Evren Modeli
Aristoteles için akıl da etkin ve edilgen akıl olarak iki yönlü özellik gösterir. Etkin akıl, ideaları kavrar, bilir ve bütün insanlar da ortaktır. Edilgen akıl ise duyu verilerini işler, tümel kavramları oluşturur. Bu akıl bulunduğu bireyin özelliğini taşır.
Daha fazla bilgi için
(Aristoteles'in Doğa Felsefesinin Ortaçağdaki Yansımaları,
Hüseyin TOPDEMİR, Ankara Üniversitesi)
2- İlahiyatçılarda bulunan fazladan iki özellik
1. Allah-ü Teâlâ’nın indirdiği hükümleri tanımamaları, onları inkâr etmeleri; Peygamberlerin haberlerine inat ve düşmanlık etmeleridir
2. Maksat ve taleplerinin ispatı için, gerçeğe uymayan deliller uydurup bozuk mukaddimeler tertip etmeleridir.
3- “Bunlardan daha sefihi(beyinsizi) ve daha ahmağı onları zeki ve erbab-ı fetanet(zeki ve anlayış sahibi) sayanlardır” daha ahmak ve beyinsiz olanlar Farabi ve İbn-i Sina gibi Müslümanlar olup bu beyinsiz felsefecilerin arkasından gidenlerdir.
4- Aynı Sözün 2 farklı Tercümesi
Piyasada yaygın olan Mektubat-ı Şerife tercümeleri Abdülkadir AKÇİÇEK ve Müjdeci Mektublar Tercümeleridir.
1. “… Bunların muntazam ilimleri arasında hendese ilmi vardır. Bu dahi, anlatılan mânâda bir şey vermez; geçerli bir yanı da asla yoktur. Üçgen şeklin toplamı, üç dik çizginin ikisine müsavi olması, ne şeye lâzım olur ve faydası nedir?..” [Mektubat-ı Rabbani - Abdülkadir AKÇİÇEK Tercümesi, 1. Cild / 266.Mektub ]
2. “Onların akla dayanan, düzgün ilmlerinden biri geometri [Hendese]dir ki, ne dünyâ se’âdetine, ne de ebedî kurtuluşa fâidesi yokdur. Bir üçgenin, üç iç açısının toplamı, iki dik açıya müsâvîdir demek ve bunu isbâtlamak, insanlığa ne kazandırır.” [Fen bilgileri, modern makinalar ve elektronik âletler ve yeni bulunan herşey, Allahın Peygamberine uyarak kalbleri temizlenmiş, ahlâkı güzelleşmiş îmânlı kimseler tarafından yapılmadıkca ve kullanılmadıkca fâideli olamazlar. İnsan haklarını, râhatı, huzûru sağlıyamazlar. Harbin ve sefâletin ortadan kalkmasına yaramazlar. Zulme, işkenceye vâsıta olurlar.] [Müjdeci Mektublar Tercemesi, Hakikat Kitabevi, 1. Cild / 266.Mektub]
3. Orijinal metin üzerinden Kırık Mânâdan Çıkarılan Toplu Mânâ (tercümesi değil sadece Mânâsı)
“Onların düzenlediği ilimlerden biri Hendese ilmidir. Ki bu ilmin hiçbir faydası yoktur. Onda bir yarar da yoktur. Nerede lazım olur? Üçgen şeklin üç açısının eşit olması ne ifade eder? Ruhları mesabesinde(derecesinde) tuttukları Şekl-i Arûsî ve Şekl-i Me’mûnî hangi garaza(gayeye) bağlıdır?”
Dikkat çeken husus Abdülkadir AKÇİÇEK Tercümesinde;
“Üçgen şeklin toplamı, üç dik çizginin ikisine müsavi olması, ne şeye lâzım olur ve faydası nedir?..” cümlesinin,
Müjdeci Mektublar Tercümesinde;
“Bir üçgenin, üç iç açısının toplamı, iki dik açıya müsâvîdir demek ve bunu isbâtlamak, insanlığa ne kazandırır.” şeklinde geçmesidir.
İbaresindeki “kaimeti” diğer tercümelerde “dik” mânâsıyla tercüme edilmiş. Fakat buradaki mânâsı “Ayakta duran, mevcut olan, var olan” dır. İbarenin doğru tercümesi “(Ayakta duran) Üçgen şeklin üç açısının eşit olması ne ifade eder?” şeklindedir.
5- Felsefecilerin Geometri ile ilgili Görüşleri
Platon’un Geometri ile İlgili Bozuk İnanç ve İtikadleri
Matematik, Platon'un gözünde çok önemli bir bilimdi; çünkü onunla gerçek bilgiye, yani Tanrı İdeası'na ulaşmak olanaklıydı; zaten Tanrı'nın kendisi de bir matematikçiydi.
Platon'a göre, matematik, gölgeler alemi ile idealar alemi arasında bir ara alem veya iki alemi birbirine bağlayan bir geçittir. Mesela, ister doğada bulunsun isterse bulunmasın, geometrik biçimler bu ara âlemin varlıklarıdır ve bu nedenle mükemmel değillerdir; bunlarla ilgilenenlerin, teğetlerin bir daireye veya bir küreye birden fazla noktada değdiklerini kabul etmeleri gerekir; ancak ideal bir daire veya ideal bir küre söz konusu olduğunda yalnızca bir değme noktasının bulunacağı zihinsel bir soyutlama ile kavranabilir. İşte bu nedenlerle, Platon Akademi'nin kapısına "Geometri bilmeyen bu kapıdan girmesin." diye yazdırmıştır. Platon uygulamalı matematiği sevmemiş ve bu nedenle cetvel ve pergelin dışında bir araç kullanmaya yanaşmamıştır.
Platon da doğaya Pythagorasçılar gibi bakar ve gerçeğin kilidini açacak anahtarın aritmetik ve geometri olduğuna inanır.
Peki, Pythagorasçılar’ın Geometri ile ilgili Bozuk İnanç ve İtikadleri nelerdir?
Bu felsefe salt inançsal nitelikli değildir. Bilgi ve bilimle, özellikle aritmetik ve geometri ile sıkı sıkıya bağdaşır. Bu ekolde her düşünüş ve her kavram, sayılarla ve geometrik şekillerle simgelenir.
Varlığın en küçük değerleri sayılardır. İlk on sayı özel önem taşır. Evren de bu sayılar arasında kurulan bağlantılardan oluşmuştur. Buna göre 1+2+3+4=10(en mükemmel sayı) eşitliğini sağlayan biçim, hem eşkenar bir üçgen olarak görülür, hem de evreni oluşturan boyutların simgesi sayılır.
Şekil 1 – Tetractys
(Eşkenar Üçgen, Evreni oluşturan boyutların simgesi)
Şekil 2 – Pythagorean
(Pisagor Üçgeni)
Şekil 3 - Square root of 2 triangle
(Karakök Üçgeni)
Daha fazla bilgi için
(SAMOS’LU PYTHAGORAS (Pisagor), Prof.Dr.Fikri AKDENİZ, Çukurova Üniversitesi)
6- “Geometrisiz astronomi düşünülemez”
İlgili sözden sonra İmam-ı Rabbani (k.s) hazretleri Astronomi ilmini değerli olarak nitelemiştir.
“Tıp ilmi, Nücum(Astronomi) ilmi, Ahlâkı güzelleştirmek ilmi bunların en şerefli(değerli) ilimleridir.”
Astronomi; fizik, kimya, jeoloji, biyoloji ve bir bilim dili olan matematik ve geometri gibi disiplinleri bünyesinde toplayan bir “bilimsel disiplinler topluluğu"dur. Bu nedenle fen bilimlerini astronomiden ayrı düşünmek mümkün değildir.
(Astronominin Diğer Temel Bilimlerle İlişkisi, Hulusi GÜLSEÇEN, İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi, Astronomi ve Uzay Bilimleri Bölümü, İSTANBUL)
7- Felsefecilerin gerçeğe uygun olmayan görüşlerini revaçta tutma, yayma metodu
Geçmiş peygamberlerin kitaplarından çaldıkları ilimleri kullanarak yaparlar.
“Bunların hepsi geçmiş peygamberlerin kitaplarından çalınmıştır. Peygamberimize ve onlara salât-ü selâm olsun... Bu ilimlerle batıl(gerçeğe uygun olmayan) görüşlerini terviç etmişlerdir(yaygınlaştırmışlar).”
8- İsa (a.s)’ın tebliği Eflatun’a ulaşınca tepkisi ve sebebi
“Biz hidayeti ermiş bir topluluğuz; bizi hidayete erdirecek birine ihtiyacımız yoktur” demiştir. Sebebi ise inadı ve beyinsiz oluşudur.
9- Mektubât-ı Şerife’de yapılan dûalar önemlidir. Çünkü yapıldığı bölüm hakkında sağlam ipuçları verir.
Dikkat edilirse İmam-ı Rabbani (k.s) hazretleri bölümün sonunda “Allah-ü Teâla, onların kötü inançlarının karanlıklarından bizleri kurtarsın!” dûasını yapmıştır. (Bölüm inanç ve itikad ile alakalıdır.)
10- Mevâkıf Şerhi nasıl bir kitaptır?
İmam-ı Rabbani (k.s.) Hazretleri bölümden sonra Oğlu Muhammed Masum (k.s.) hazretlerinin Mevâkıf Şerhi’nin Cevherler Bahsi’ni tamamlamasından ve faydalarından bahsetmektedir.
“… Cevherler hakkındaki dördüncü bölüm bir girişten sonra dört kısımdan meydana gelmektedir. Birinci kısımda cismin tanımı, mürekkeb ve basit olarak ikiye ayrılması, ay üstü ve ay altı cisimleri, felekler, arzın mahiyeti, mürekkeb cisimlerin imtizacı, nefis ve nefsin nebatî, hayvanı ve insanî olmak üzere çeşitleri, ikincisinde cisimlerin yaratılmışlığı, boyutlarının sınırlılığı gibi bazı özellikleri, üçüncüsünde nefisler, nefs-i natıka, nefsin bedene taalluku, dördüncüsünde akıl konusu ele alınmıştır.”
Mevâkıf Şerhi Seyyid Şerîf Cürcânî hazretlerinin yazdığı; Kadı Adudüddin el-İcî hazretlerinin el-Mevâkıf kitabının şerhidir(açıklamasıdır). Medreselerde okutulan İleri Akaid(itikad) ve Fen kitabıdır.
Mücteba:
4- İmam-ı Rabbani (k.s) Hazretleri böyle bir söz söylemiş midir?
Kaynağa yani Mektubat-ı Şerife’nin ilgili Mektûbu Şerif’ine göz atalım.
Mektubat-ı Şerife’nin 1.Cildinin en uzun Mektûbu Şeriflerden olan 266. Mektûbu Şerifinde İmam-ı Rabbani (k.s.) Hazretleri şu konuları ele almıştır.
1) Ehl-i sünnet vel-cemaatın görüşlerine göre, bazı mesail-i kelamiyenin beyanı,( Ki bunlar kendisine keşif ve ilham yolu ile zahir olmuştur: zan ve vehim yolu ile değil.)
2) Felsefecileri, felsefecilere tabi olanları, zındıkları, sofiyeye benzeyen mülhidleri red,
3) Namazla alâkalı bazı meselelerin beyanı,
4) Tarikat-ı Nakşibendiye'nin mehdi,
5) Şarkı-çalgı dinlemeyi, raks meclisinde bulunmayı men etmek,
Ve, bu münasebetle bazı hususların beyanı.
Mektubat-ı Şerife 1.Cild
266. Mektûbu Şerif’in Konu ile İlgili Bölümün
Kırık Mânâsından Çıkarılan Toplu Mânâ
***
Allah-ü Teâlâ, kadirdir (her şeye yapmaya gücü yeten), muhtardır (dilediğini tercih eden). İcab (zorunluluk) şaibesinden münezzehtir. Istırar (mecburiyet)zannından da uzaktır.
Ahmak felsefeciler, Vacib Teâlâ'dan ihtiyarı (tercih hakkını) atıp, kemalin icabta olduğu zannederek; icabı(zorunluluğu) ispata çalıştılar. (Yani: Tercihe hakkı olmadığını, belli şeyleri yapmaya mecbur olduğunu kabul ettiler.)
Bu sefihler(beyinsizler), Vacib Teâlâ'yı muattal(faâliyet göstermeyen) ve mühmel(göz ardı edilen, yoksayılan) kıldılar. “Yeri ve semaları yaratan Yüce Zat'tan Yaratılmış olanlardan başka bir şey sudur etmemiştir(ortaya çıkmamıştır)” dediler. Bu söz dahi, onlardan icab sebebi ile çıkmıştır. Ayrıca bunlar, yaratılmışların varlığını akl-ı feâle (etkin akıla) bağlamışlardır. Bu tür akıl dahi, onların vehimlerinden(hayallerinden) başka bir yerde sabit olmadığı gibi, kendilerine yaptığı bir şey de yoktur. Onların fasit(bozuk) inançlarında Yüce Sübhan Hakka karşı bir alâka dahi yoktur. Bunun için de, mustar(zorda) kaldıkları zaman, akl-ı feâle(etkin akıla) iltica ederler(sığınırlar); asla Yüce Sübhan Hakka müracaat etmezler. Zira onların fasit zanlarına göre; Yüce Sübhan Hakkın hadiselerin meydana gelmesinde bir dahli(tesiri) yoktur. Fasit(bozuk) zanlarına göre: Hadiselere icad eden, o akl-ı feâl(etkin akıl)dir.
Hatta onların, bu fasit(bozuk) zanlarına göre: Akl-ı feâle de müracaat etmemeleri gerekir; zira onun da, belâlarını def etmekte bir ihtiyarı(tercih hakkı) yoktur.
Bu şakiler(asiler), fesatta ve ahmaklıkta, dalâletteki(sapık) fırkaların tümünden ileridirler. Zira, küffar(kafirler), Allah-ü Taâlâ'ya iltica eder(sığınır); belânın defini(giderilmesini) ondan talep ederler. Amma, bu sefihler(beyinsizler) öyle değildir.
Diğer dalâlette kalan erbab-ı belâhet(ahmak ve sapık) fırkalara nazaran(kıyasla), bunlarda fazladan iki şey vardır:
Birincisi: Ahkâm-ı münzeleyi(indirilen hükümleri) tanımamaları, onları inkâr etmeleri; Gönderilen haberlere(Peygamberlerin haberlerine) inat ve düşmanlık etmeleridir.
İkincisi: Tehlikeli maksat ve taleplerinin ispatı için, batıl(gerçeğe uymayan) şahit ve deliller uydurup fasit(bozuk) mukaddimeler tertip etmeleridir.
Maksatlarının ispatı için, bunlardan sudur eden(ortaya çıkan) fesat(bozgunculuk, dengesizlik), asla hiç bir sefihten(beyinsizden) sudur etmemiştir.(ortaya çıkmamıştır)
Şöyle ki: Bunlar, işlerin oluşunu, semaların(gökleri) ve yıldızların hareketine ve vaziyetlerine(hallerine) bağlamışlardır. Hâlbuki semalar ve yıldızlar, bütün vakitlerde(zamanlarda) mustarip(şaşkın) ve mütaharriktirler(çaresizdirler). Böylece semaları(gökleri) yaratandan, yıldızları icad edip hareket ettiren ve kendi işlerini dahi tedbir eden(yöneten) Yüce Zat'tan gözlerini yummuşlar, görmezden gelmişlerdir. Hadiselerin meydana gelişini Yüce Zat'a dayandırmayı uzak bulmuş, ondan yüz çevirmişlerdir.
Akıldan ne kadar da uzaktırlar! Ne kadar reziller! Saadetten ne kadar da nasipsizler!
Bunlardan daha sefihi(beyinsizi) ve daha ahmağı onları zeki ve erbab-ı fetanet(zeki ve anlayış sahibi) sayanlardır.
Onların düzenlediği ilimlerden biri Hendese ilmidir. Ki bu ilmin hiçbir faydası yoktur. Onda bir yarar da yoktur. Nerede lazım olur? Üçgen şeklin üç açısının eşit olması ne ifade eder? Ruhları mesabesinde(derecesinde) tuttukları Şekl-i Arûsî(Pisagor Üçgeni; Dik Üçgen) ve şekl-i me’mûnî(İkiz Kenar Dik Üçgen; Karakök üçgeni) hangi garaza(gayeye) bağlıdır?
Tıp ilmi, Nücum(Astronomi) ilmi, Ahlâkı güzelleştirmek ilmi bunların en şerefli(değerli) ilimleridir. Bunların hepsi geçmiş peygamberlerin kitaplarından çalınmıştır. Peygamberimize ve onlara salât-ü selâm olsun... Bu ilimlerle batıl(gerçeğe uygun olmayan) görüşlerini terviç etmişlerdir(yaygınlaştırmışlar).
Nitekim İmam-ı Gazali “El-Münkız Mine’d-Dalâl” adlı eserinde bunları açıklamıştır.
Delil ve kanıtlarında din mensuplarının ve peygamberlere tabi olanların -O peygamberlere salât-ü selâm olsun- hata etmesi hiç sorun değildir. Zira onların yaptıkları işlerin dayanağı, peygamberlere –salât ve selam olsun- tâbi olmak(uymak) üzeredir. Yüce amaçlarını ispatlama hususunda mecbur olmadıkları halde delil ve kanıt getirirler. Yoksa onlara peygamberleri taklit etmek yeterli gelir.
Ama bu şakiler(asiler) taklit boyunduruğundan boyunlarını çıkardılar. Delillerle ispat etmeye çalıştılar. Sonunda da sapıtıp, başkalarını saptırdılar.
Bu rezillerin en büyüğü olan Eflatun’a İsa(a.s.)’ın –Peygamberimize ve ona salât-ü selam olsun- daveti ulaşınca dedi ki:
“Biz hidayeti ermiş bir topluluğuz; bizi hidayete erdirecek birine ihtiyacımız yoktur.”
Ne sefih(beyinsiz) ve ne bedbaht biri! Zira öyle birine yetişti ki; ölüleri diriltmekte, körü ve alaca hastalığına tutulanları iyileştirmekte. Ki bunların hepsi onların hikmet sınırları dışındadır.
Buna rağmen ona; onu görmeden, halini anlamadan ve davranışlarını düşünmeden yukarıdaki şu cevap ile karşılık verdi. İşte bu yaptığı son derece inat ve sefihlikten(beyinsizlikten) kaynaklanmaktadır.
Bir şiir:
Felsefenin çoğu sefihliktir(beyinsizliktir), Hepsi de böyledir
Zira bir şeyin tamamına çoğunlunun hükmü verilir.
Allah-ü Teâla, onların kötü inançlarının karanlıklarından bizleri kurtarsın!
Oğlum Muhammed Masum, şu günlerde Mevâkıf Şerhi’nin Cevherler Bahsi’ni tamamladı. (Bu bahsi) Okuma esnasında bu ahmakların kabahatleri aşikâr oldu. Bunun üzerine birçok faydalar terettüb etti.(hâsıl oldu.) “Bizi buna eriştiren Allah’a hamd olsun. Eğer o bizi buna eriştirmeseydi biz ona erişemezdik. And olsun Rabbimizin elçileri hakkı getirmiştir.” (Â’raf, 43 )
***
Şekl-i Arûsi : Dik üçgenin dik açısının altındaki dörtgenin alanın diğer iki kenarı altındaki dörtgenlerin alanları toplamına eşit olduğunu anlatmak için kullanılan şekildir.
Şekl-i Me’mûni : İkiz kenar dik üçgende diğer iki açının birbirine eşit olduğunu gösteren şekildir.
(Bkz., Tehanevî, Keşşâfu İstilâhâti’l-Fünun, c.1, 1041)
***
Navigasyon
[0] Mesajlar
[#] Sonraki Sayfa
[*] Önceki Sayfa
Tam sürüme git