Kıyamet Mektubu

[Vuslat Yolcusu]

Kıyamet Mektubu  

--------------------------------------------------------------------------------
Onyedi ağustos, yıl doksan dokuz;
Saatin üçünde bir baktık, yokuz..!

Gecenin karanlık bağrında, birden,
Sanki kıyametler koptu derinden..!

Bir anda kükredi, patladı zemin;
Korkunç çığlıklarla çatladı zemin.

Sallanıp devrildi en muhkem evler;
Dümdüz oldu beton yığını devler.

Yarılıp, yılan gibi yürüdü yer;
Toz duman edip şehri kürüdü yer..

Sokaklar, caddeler enkaz yığını;
Mezar sanırsın solunu, sağını..

Her yerde analar ağlar evlâd ağlar;
Yükselen çığlıklar, yürekler dağlar.

Uykuda süt emen minik yavrular,
Taze fidanlar, gelinlik kumrular..

Elde tesbih, ak yazmalı nineler;
Dilde dua, ak sakallı dedeler..

Bir anda yok oldu o şen yuvalar.
Göğe yükseldi feryat ve dualar.

Yuttu sahilleri, yok etti sular;
Kaynadı her yanda sanki mağmalar..

Yalova, Gölcük'üm suya mı battı..?
Koptu İzmit-Adapazarı hattı..!

Bolu, Düzce ve Gebze'de toz-duman;
Avcılar semtinde bir sürü kurban..

Eskişehir, Bursa, Manisa, İzmir..
Baştanbaşa Marmara'da bir tedmîr..!

Bir gece ansızın geldi bu deprem;
Sinelere çarpıp deldi bu deprem..

Ruhlara ürperten korkular sardı;
İnsanlar, günlerce sokakta kaldı..

Koştu, koşabilen herkes imdada;
Koştuğu gibi her zaman feryâda!..

Kendini ifade etti milletim;
Yarayı sarmaya yetti milletim.

Meğer millette gizli bir ruh varmış;
Bu rûhu böyle anlarda duyarmış..!

Yıllarca hep uyuya kalmış bu ruh;
Mevsimi gelince uyanmış bu ruh..

Bu rûhu gafletten uyarmak için;
Kendini kendine duyurmak için,

Toprak ve su birden emirler aldı;
Gayz ve hiddetini her yana saldı..

Dümdüz etti ma'mur hanümânları;
Aldı götürdü en taze canları..!

Bir varmış bir yokmuşa döndü hayat;
Simsiyah örtüye büründü hayati

Anladık artık, bu dünya bir masal;
Encâmı belirsiz, aldatan hayal..!

Uyanıp hayalden. Hakk'a dayandık;
O yüce Kudret'i ta'zimle andık..

İbretler yaşandı ama, görene;
Bakar görmezlere bu ibretten ne..!

İnanıp da giden canlar şehiddir;
Akıbetleri de Hakk'a aittir.

Yok oldu denen mallarsa sadaka,
Eğer tövbe ile yönelmişse Hakk'a..;

Anlayan anladı, yanlışlık bizden;
Arz u semâ müşteki hepimizden.

Kul hakkı yiyerek, kullara çattık;
Değerlerimizi bedelsiz sattık..

Gel telâfi eyle her eksiğini;
Yenile dantelanı-mekiğini..

Namusa sahip ol, iffeti koru;
İyi bil ki, bu yol hakikat yolu..

Hakk'ın dostlarını incitme sakın;
Mevlâsı onlara her şeyden yakın.

Gel, Allah dostunun kalbini kırma;
Mazlûmu ezip, zâlimi kayırma!

Milletin ruhuna hürmetle eğil;
Bir millet ki, Hakk'tan hiç uzak değil.

Havaya, suya, toprağa, güneşe
Hükmeden Allah'tır var mı bir şüphe..?

Dünyalar insana hizmet için var;
Bunu bilip, buna inanan kullar..

Ondaki nizama gönülden uyar;
Rabb'e kulluktaki neşveyi duyar.

O Allah'a tam gönül vermiş bir kul,
Tekmil Hakk yoludur, izlediği yol

Dövene elsiz, sövene dilsizdir;
Gönlü Hakk'a vermiş, bir gönülsüzdür.

Şâirim şaşırıp, kimseye kızma!
Nefsinden gayrıya nasihat yazma..!

Bir görse hikmeti beşerin aklı,
Depremin devâsı derdinde saklı.  

alinti;

[ben biryolcuyum]

güzel paylaşımınız için teşekkürler Allah razı olsun

[gurbetci]

Bir görse hikmeti beşerin aklı,
Depremin devâsı derdinde saklı.  :x

[duha]

Bir görse hikmeti beşerin aklı,
Depremin devâsı derdinde saklı.

Allah Razı OLsun Kardeşim Çok güzel bir paylaşım.... :x