Gidelim Daha Fazla Islanmadan...

[armonya]

Gidelim Daha Fazla Islanmadan

Aksam olmuş, karanlık çökmüş
Oturmuşum boğaza karşı
Yalnızlığımda yanımda
Vefasız değil çünkü o, insanlar gibi
Defalarca kovmama rağmen;
“yok” diyor “bırakmam seni”
Üstelik hava da soğuk
Kedilerde hoşnut değil bundan
Fakat onlarında gidecek yerleri yok galiba


Beraber denize bakıyoruz
- Yalnızlığım, kediler ve ben -
Yakamoz vuruyor suratımıza
Sanki en mutlu o aramızda
Kavuşmuş sevgilisine, sevgilisi de ona
Ne kadarda yakışmışlar birbirilerine
Deniz ve ay ışığı…
Görse Mecnun, kıskanırdı sevdalarını
Salına salına dans ediyorlar
Tıpkı esen rüzgarla oynasan yapraklar gibi
Dalmışlar şarkılarına…
Bir ben fazlayım bu mutlu tabloda


Yavaş yavaş yağmur çiseliyor
Kedilerde uzaklaşıyorlar
Kayboluyorlar karanlıkta
Kim bilir hangi çöplüğe gidiyorlar


Gözlerimden yaşlar akıyor
Ama fark ettirmiyorum yalnızlığıma
Yağmur yağıyor zaten gözyaşlarıma…
Belli olmuyor ağladığım
Yağmur yağıyor umutlarıma
Yağmur yağıyor hayallerime
Sevgime…
Onlarda belli olmuyor
Kalk hadi gidelim yalnızlığım
Yeterince ıslandın sende…

[vildan]

yüreginize saglık  :x

[İsra]

ellerine sağlık Armonya :x

[Fatihan]

Teşekkür ederiz

[nurnbergli]

teşekkürler armonya

[Himmet]

Çok güzel bir şiir.Bana İstanbul'un kış akşamlarını hatırlattı.