Hıkd (kin)

[sıddık-birgüvi]

HIKD (kin)
      Acziyyet sebebiyle hemen intikam almak gücünde olmayan kimselerin hiddet ve gazapları içlerinde saklanır ve hıkd yani kin meydana gelir. İçinden, ondan nefret eder. Ona kızar durur. Ve bir fırsat gözetir. Bu hal böylece devem eder ki mümine yakışmayan kötü bir huydur. Nitekim Resulu Ekrem (sav) Efendimiz “Mümin kin tutmaz” buyurmuşlardır. Ve yine Resulullah (sav) Efendimiz “Mümin çabuk kızar çabuk barışır.” Buyurmuşlardır. Kin sebebiyle bir çok manevi hastalık meydana gelir. Bunlar; haset, onun aleyhinde dinen yasak olan yalan, gıybet ve sırrı ifşa etmek, onun başına gelen felakete sevinmek, onunla her türlü alakayı kesip reddetmek, eğer akraba ise sıla-i rahmi terk etmek, dargın durmak ve her fırsatta ona eza vermeye çalışmaktır.
      Hıkdın yani kinin ehveni ve en hafifi şudur ki: yukarıda zikredilen ve kinden meydana gelen hastalıklardan kaçınıp yalnız içinden sevmemeye devam eder. Ona yüz göstermez. Mülayim davranmaz. Yardım etmez, alakalanmaz. Onunla beraber olmak istemez. Bütün bunlar insanın dini seviyesini düşüren hallerdir. İnsan kin sebebiyle büyük fazilet ve mükafattan mahrum olur. Hz. Aişe (ra) validemiz “Resulullah (sav)’ın bir kere olsun uğradığı haksızlıktan dolayı intikam almaya kalktığını görmedim. Ancak haram irtikabında en çok kızanlardan biri olurdu” demiştir.
:!: íslam büyüklerínden